Nartaneside
03.Aralık.2017, 02:57
Hece Yapısı ve Satır Sonunda Kelimelerin Bölünmesi
Türkçede kelime içinde iki ünlü arasındaki ünsüz, kendinden sonraki ünlüyle hece kurar: a-ra-ba, bi-çi-mi-ne, in-sa-nın, ka-ra-ca, alt-lık, al-dı.
Kelime içinde yan yana gelen ünsüzlerden sonuncusu kendisinden sonraki ünlüyle, diğerleri kendilerinden önceki ünlüyle hece kurar: bir-lik, sev-mek, Türk-çe, Kork-maz.
Batı kökenli kelimeler, Türkçenin hece yapısına göre hecelere ayrılır: band-rol, kont-rol, port-re, prog-ram, sant-ral, sürp-riz, tund-ra, volf-ram.
Türkçede satır sonunda kelimeler bölünebilir, fakat heceler bölüne*mez. Satıra sığmayan kelimeler bölünürken satır sonuna kısa çizgi (-) konur.
Burasını ilk defa görüyormuş gibi duvarlara, perdelere, möblelere, eş-
yalara bakıyor, hayret ediyordu. Bütün bu muhitte Türk hayatına, Türk ruhu-
na ait bir gölge, bir çizgi bile yoktu. Birden Bursa'daki çocukluğunun geçti-
ği babaevini hatırladı; sofada rahat ve beyaz örtülü divanlar vardı.
(Ömer Seyfettin)
Bitişik yazılan kelimelerde de bu kurala uyulur: ba-şöğ-ret-men, il-ko-kul, Ka-ra-os-ma-noğ-lu.
Ayırmada satır sonunda ve satır başında tek harf bırakılmaz:
.............................. .............................. .............................. ................. u-
çurtma değil,
.............................. .............................. .............................. ............uçurt-
ma;
.............................. .............................. .............................. ........ müdafa-
a değil,
.............................. .............................. .............................. ........... müda-
faa;
Kesme işareti satır sonuna geldiğinde yalnız kesme işareti kul*lanılır; ayrıca çizgi kullanılmaz.
.............................. .............................. .............................. ......... Edirne'
nin...
.............................. .............................. .............................. ........ Ankara'
dan...
.............................. .............................. .............................. ........... 1996'
da...
Türkçede kelime içinde iki ünlü arasındaki ünsüz, kendinden sonraki ünlüyle hece kurar: a-ra-ba, bi-çi-mi-ne, in-sa-nın, ka-ra-ca, alt-lık, al-dı.
Kelime içinde yan yana gelen ünsüzlerden sonuncusu kendisinden sonraki ünlüyle, diğerleri kendilerinden önceki ünlüyle hece kurar: bir-lik, sev-mek, Türk-çe, Kork-maz.
Batı kökenli kelimeler, Türkçenin hece yapısına göre hecelere ayrılır: band-rol, kont-rol, port-re, prog-ram, sant-ral, sürp-riz, tund-ra, volf-ram.
Türkçede satır sonunda kelimeler bölünebilir, fakat heceler bölüne*mez. Satıra sığmayan kelimeler bölünürken satır sonuna kısa çizgi (-) konur.
Burasını ilk defa görüyormuş gibi duvarlara, perdelere, möblelere, eş-
yalara bakıyor, hayret ediyordu. Bütün bu muhitte Türk hayatına, Türk ruhu-
na ait bir gölge, bir çizgi bile yoktu. Birden Bursa'daki çocukluğunun geçti-
ği babaevini hatırladı; sofada rahat ve beyaz örtülü divanlar vardı.
(Ömer Seyfettin)
Bitişik yazılan kelimelerde de bu kurala uyulur: ba-şöğ-ret-men, il-ko-kul, Ka-ra-os-ma-noğ-lu.
Ayırmada satır sonunda ve satır başında tek harf bırakılmaz:
.............................. .............................. .............................. ................. u-
çurtma değil,
.............................. .............................. .............................. ............uçurt-
ma;
.............................. .............................. .............................. ........ müdafa-
a değil,
.............................. .............................. .............................. ........... müda-
faa;
Kesme işareti satır sonuna geldiğinde yalnız kesme işareti kul*lanılır; ayrıca çizgi kullanılmaz.
.............................. .............................. .............................. ......... Edirne'
nin...
.............................. .............................. .............................. ........ Ankara'
dan...
.............................. .............................. .............................. ........... 1996'
da...