zAMBakk
24.Haziran.2018, 05:12
Verilen sözü yerine getirmek ve ahde vefa etmek de İslam açısından bir müminde bulunması gereken en önemli sıfatlardan birisidir.
Yalan yere söz vermek, vaadde bulunmak, dilin bir afetidir. Söz verip yerine getirmemek, münafıklık (ikiyüzlülük) alametidir. Maalesef günümüzde, insanları kandırmak için vaatte bulunmak, yalan yere söz vermek çok artmıştır.
Yüce Allah Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyurmuştur:
“Ey iman edenler! Sözlerinizi yerine getirin.” (Maide; 1)
“Ahde (verilen söze) vefa edin; hiç şüphesiz ahitten (verilen sözlerden dolayı) hesap sorulacaktır.” (İsra, 34)
“Yapmayacağınız sözü söylemeniz, Allah katında büyük bir günahtır.” (Saf, 3)
Mü'minun suresinde ise müminlerin özelliklerinden bahsederken şöyle buyurmuştur:
“Onlar ki emanetlerine ve verdikleri sözlere sahip çıkarlar.” (Mu'minun, 8)
Hz. Peygamber (sav) de bir hadisi şerifte şöyle buyurmuştur:
“Şu üç şey kimde bulunursa -oruç da tutsa, namaz da kılsa- o, münafıktır;
- Konuştuğu zaman yalan söyleyen,
- Verdiği sözden cayan ve
- İtimat edildiği halde emanete ihanet eden.” (Buhari, Müslim)
Bir başka hadiste :
“Yarın Kıyamet gününde içinizden bana en yakın olanınız, konuşurken en doğru konuşanınız, emaneti en iyi eda edeniniz, verdiği söze ve ahde en çok sadık kalanınız, ahlakı en güzel olanınız ve halka en yakın olanınızdır. (onların dertleriyle en çok ilgileneninizdir).”
Şu hadisler de Allah Resulü (sav)'den nakledilmiştir:
“Sözünde durmayan kimsenin dini olmaz.” (Bihar-ül Envar, C.75, S.96. )
“Allah'a ve ahiret gününe inanan kimse, mutlaka verdiği sözü yerine getirsin.” (El-Kafi, C.2, S.364. )
Verilen sözde durmak böyledir. İnsan veremeyeceği şeyleri vaadetmemeli ve tutamayacağı sözler söylememelidir. Dil, insanlara söz vermek için adeta yarışır ama nefis, çoğu zaman verilen sözü yerine getirmeye yanaşmaz. Onun için en iyisi, insan tutabileceği sözler vermelidir. Söz verirken de “inşaallah” demek çok güzeldir. Bununla beraber, bir kimseye söz verdiği bir şeyi verip sonradan onu geri almak, sözünde durmamaktan daha çirkindir. Hatta Hz. Peygamber (sav) böyle kimseleri, kustuğunu yiyen köpeğe benzetmiştir.
Şunu unutmayalım ki yalan yere söz vermek, Allah azze ve celle’nin gazabına sebep olan çirkin bir sıfattır. İyi bilmemiz lazımdır ki insanlar bize güvenir ve verdiğimiz sözlere inanırlarsa bunun karşılığı olarak Allah-u Zülcelâl de bize emin bir kimse olmayı nasip edeceği gibi ahirette de büyük mükâfatlar verecektir.
Yalan yere söz vermek, vaadde bulunmak, dilin bir afetidir. Söz verip yerine getirmemek, münafıklık (ikiyüzlülük) alametidir. Maalesef günümüzde, insanları kandırmak için vaatte bulunmak, yalan yere söz vermek çok artmıştır.
Yüce Allah Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyurmuştur:
“Ey iman edenler! Sözlerinizi yerine getirin.” (Maide; 1)
“Ahde (verilen söze) vefa edin; hiç şüphesiz ahitten (verilen sözlerden dolayı) hesap sorulacaktır.” (İsra, 34)
“Yapmayacağınız sözü söylemeniz, Allah katında büyük bir günahtır.” (Saf, 3)
Mü'minun suresinde ise müminlerin özelliklerinden bahsederken şöyle buyurmuştur:
“Onlar ki emanetlerine ve verdikleri sözlere sahip çıkarlar.” (Mu'minun, 8)
Hz. Peygamber (sav) de bir hadisi şerifte şöyle buyurmuştur:
“Şu üç şey kimde bulunursa -oruç da tutsa, namaz da kılsa- o, münafıktır;
- Konuştuğu zaman yalan söyleyen,
- Verdiği sözden cayan ve
- İtimat edildiği halde emanete ihanet eden.” (Buhari, Müslim)
Bir başka hadiste :
“Yarın Kıyamet gününde içinizden bana en yakın olanınız, konuşurken en doğru konuşanınız, emaneti en iyi eda edeniniz, verdiği söze ve ahde en çok sadık kalanınız, ahlakı en güzel olanınız ve halka en yakın olanınızdır. (onların dertleriyle en çok ilgileneninizdir).”
Şu hadisler de Allah Resulü (sav)'den nakledilmiştir:
“Sözünde durmayan kimsenin dini olmaz.” (Bihar-ül Envar, C.75, S.96. )
“Allah'a ve ahiret gününe inanan kimse, mutlaka verdiği sözü yerine getirsin.” (El-Kafi, C.2, S.364. )
Verilen sözde durmak böyledir. İnsan veremeyeceği şeyleri vaadetmemeli ve tutamayacağı sözler söylememelidir. Dil, insanlara söz vermek için adeta yarışır ama nefis, çoğu zaman verilen sözü yerine getirmeye yanaşmaz. Onun için en iyisi, insan tutabileceği sözler vermelidir. Söz verirken de “inşaallah” demek çok güzeldir. Bununla beraber, bir kimseye söz verdiği bir şeyi verip sonradan onu geri almak, sözünde durmamaktan daha çirkindir. Hatta Hz. Peygamber (sav) böyle kimseleri, kustuğunu yiyen köpeğe benzetmiştir.
Şunu unutmayalım ki yalan yere söz vermek, Allah azze ve celle’nin gazabına sebep olan çirkin bir sıfattır. İyi bilmemiz lazımdır ki insanlar bize güvenir ve verdiğimiz sözlere inanırlarsa bunun karşılığı olarak Allah-u Zülcelâl de bize emin bir kimse olmayı nasip edeceği gibi ahirette de büyük mükâfatlar verecektir.