Eleştiriyi sevmiyoruz…

[ÇağanCan]

İnsan, kusurunu kabul etmek istemiyor.
Kendine bile itiraf etmekten korkuyor.
Hep övülmek, hep takdir edilmek istiyor.
Kusuru söylendi mi, bin dereden su getirerek kendini savunmanın yollarını arıyor.
Hatayı sebeplere, vesilelere, araçlara yüklüyoruz.
Eleştiriyi de bu yüzden sevmiyoruz?
Zamanla anladım ki, her doğruyu söylemek doğru değil.
Yalan mı söylemeliyiz peki?
Hayır, yalan da söylememeliyiz.
En iyisi susmak sanırım.