Konu: ~Tutkulu Siyah~

Günün birinde bir çiçekle Su karşılaşır ve arkadaş olurlar. İlk önceleri güzel bir arkadaşlık olarak devam eder birliktelikleri, tabii zaman lazımdır birbirlerini tanımak için...

Gel zaman, git zaman çiçek o kadar mutlu olur ki, mutluluktan içi içine Sığmaz artık ve anlar ki, suya Aşık olmuştur.

İlk kez Aşık olan çiçek, etrafa kokular saçar,
"sırf senin hatırın için ey Su" diye...

Öyle zaman gelir ki, artık su da içinde çiçeğe karşı bir şeyler hissetmeye Başlamıştır.

Zanneder ki,
Çiçeğe Aşıktır ama su da ilk defa Aşık oluyordur.

Günler ve aylar birbirini kovalarlar ve çiçek acaba
"su beni seviyor mu?" Diye düşünmeye başlar.

Çünkü Su, pek ilgilenmez çiçekle... Hâlbuki çiçek, alışkın değildir böyle Bir sevgiye ve dayanamaz.

Çiçek, suya
"seni seviyorum der. Su,
"ben de seni seviyorum" der.
Aradan Zaman geçer ve çiçek yine
"seni seviyorum" der. Su, yine
"ben de" der.
Çiçek, sabırlıdır. Bekler, bekler, bekler...

Artık öyle bir duruma gelir ki, çiçek koku saçamaz etrafa ve son kez suya
"seni seviyorum." der.

Su da ona
"söyledim ya ben de seni seviyorum." der ve Gün gelir çiçek Yataklara düşer. Hastalanmıştır çiçek artık. Rengi solmuş, çehresi Sararmıştır çiçeğin. Yataklardadır artık çiçek. Su da başında bekler Çiçeğin, yardımcı olmak için sevdiğine...

Bellidir ki artık çiçek ölecektir ve son kez zorlukla başını döndürerek
Çiçek, suya der ki;

- "Seni ben, gerçekten seviyorum."

Çok hüzünlenir su bu durum karşısında ve son çare olarak bir doktor çağırır nedir sorun diye... Doktor gelir ve muayene eder çiçeği. Sonra şöyle der Doktor :

- "Hastanın durumu ümitsiz artık elimizden bir şey gelmez."

Su, merak eder, sevgilisinin ölümüne sebep olan hastalık nedir diye ve sorar
Doktora. Doktor, şöyle bir bakar suya ve der ki :

- "çiçeğin bir hastalığı yok dostum... Bu çiçek sadece susuz kalmış, ölümü Onun için" der.

Ve anlamıştır artık su; sevgiliye sadece
"Seni Seviyorum" demek yetmemektedir..

Bu hayatta en nefret ettiğim şey;gurur yoksunu onursuz insanlar.. Artıkların peşinde hala bir umut dolananlar !

Bu kendini bilmezlik hadsizlikte neyin nesi? İnsanlar ne sanıyorlar kendini bu Sanal da ağa paşa falan mı :) Nasıl bir dünyanın içine kilitliyorlar kendilerini neyin kafasını yaşıyorlar? Öyle allı pullu laf ederler laf soktum ezdim sandım derken bir anda darbeyi indirir bütün o havanı alır buruşturup atarım. Bu hayatta ki en büyük aptallık kendini çok zeki sanıp küçük beyinlerinin Kocaman egolarının arasında sıkışılarak hareket etmiş olmak. Ben egosuyla değil beyni ile hareket eden biriyim oyüzden ne hakkımda fikrin olsun ne de ön yargın benden uzak Allah'a yakın ol.

Kimsenin beni sevmesine ihtiyacım yada sevmesi için çabaladığım bir durum yok ama sen öyle değilsin pisicik ve herzaman kaybetmeye mahkumsun.. İyi seyirler ;)

Herkesin duyduğu ama hiç anlaşılmayan bir dil gibiyim,
kah Mutlu,kah üzgün...
Sevmeler yarım,sevgiler sahte bu dünya da...
Alemlerin rabbine sığınırsın..
Sen gönlüme hayırlısını ver,hayırsızıyla tüketme kalbimi..
Güldüğüm,Mutlu olduğum günleri anımsarım,
yine yüzümde o anlamsız gülümseme belirir yeniden sonra,
Güldüğüm günlerin geride kalışını anımsarım
Neden?
Neden geride kaldı ne olduda o büyü bozuldu?
Sonra;anladım ki bir insan hep neden kaybedermiş,
Herkesi kendin gibi iyi niyetli sanmaktan..
Halbuki tek isteğidir insanın,sığınacak bir limanı olsun
yanaşsın yanına,koşulsuz güvensin,sadakatle beslesin sevgisini
Fakat bir kere kırıldı mı o güven
Olmuyor eskisi gibi...

Seviyorum gecenin o simsiyahını,gökyüzünü aydınlatan geceye anlam katan yıldızları...
Bir yandan sigaram kahveme eşlik eder,bir yandan gece yalnızlığıma dostluk eder...
içime çekerim o havayı,gözlerim kapalı dinlerim o sessizliği..
Hatıralar canlanır gözümde,odamın penceresinden başımı çıkarıp yıldızlarla konuştuğum günleri anımsarım..
hiç bir şey yok olsa da,herkes gitsede gökyüzündeki o yıldızlar her gece başını kaldırdığında orada seni bekler..
Gecenin siyahını,o siyaha aşk katan yıldızları çok seviyorum..

Sevdiği kız için birçok kızdan vazgeçen erkek gerizekalı değil, adamdır.

Sonra sevdi kadın;yeniden güvendi,yeniden aşık oldu... Aşkına tutkuyu katmıştı...
fazla kıskanç birazda hırçındı.. Ona ait olan hiç birşeyi paylaşmayı sevmezdi,
yine sevmedi paylaşmayı sadece varsa yoksa kadına özel olacaktı adam..
ondan başka hiç bir şey düşünmeyecek,yapacağı herşeye kadını da dahil edecekti..
Gel Zaman git Zaman,aynı dili konuşup farklı açılardan bakmaya başladılar buda yordu kadını..
Sürekli kendini ifade etmek zorunda kalmaktan,ne demek istemeye çalışmaktan,
Aşkı için mücadele etmekten yoruldu kadın...
Arkasına baktı Kadın...
yaşanılanlar çok tanıdıktı...
Ve kadın sustu... Sustukça fark etti ki sessizce Adamdan gidiyordu...

Hayatımızda bazı zamanlar kırılma noktaları olur, bu zamanlarda sevdiklerinizden yada sevgilinizden ilgisini bekler ve göremediğiniz bir takım noktaları bir başka gözün görebileceğini düşünerek anlatırsınız,dertleşir ve bir şeyler duymak istersiniz.
Fakat karşınızdaki kişilerden beklediğiniz cevabı alamadığınız ve sürekli kendini sizi ilgilendiren konulardan kendini soyutladığı vakit o kişi ve kişilerin hiç bir anlamı kalmıyor ne gönülde ne de gözde. İyi zamanınızda sizinle gülen ama kötü zamanınızda sizi anlamayan hatta yorum yapmaktan kaçınanlardan hızla uzaklaşın ya da verdiğiniz değeri geri çekip karşınızdaki insana bir ayna misali ne veriyorsa onu verin ve gerçek yüzlerini görün:) size yapılanın aynısı siz karşınızdakine yapınca emin olun sizden daha kötüsü olmayacaktır işte size bunu yapacağını düşündüğünüz kişilerde zaten iyi insanlar değilmiş analizini doğrulayabiliriz..

Bu gece...
Bir elimde kahvem ve kahveme eşlik eden sigaram ile beraber pencerenin önündeyim..
Derin derin içime çekiyorum bu mis gibi ılık rüzgarın bıraktığı esintiyi...
Bu havanın kokusu,gökyüzünün simsiyah karanlığını aydınlatan o parıl parıl yıldızlara bakıpta kaybolmamak mümkünmü? Gecenin anlamı bu muhteşem yıldızların gökyüzündeki ay ile uyumu değilmidir..?
Ne çok severim ben seni ahh bir bilsen, ne çok isterim sana dokunmayı...
gökyüzünde kaybolmayı...

İnsanlar nedense üzerine vazife olmayan konulara sürekli burunlarını sokarlar oysa ki aklı Yok ama fikri vardır Buda o insanı komik bir duruma düşürmekten öteye götürmez.
peki hakkında tek bir fikre sahip olmadığınız insanlar hakkında yorum yapmayı neden vazife edenirler?
çok mu boş beleş bir insan olduğu için? Yoksa aşağılık kompleksi beynini şişirip EGO'su ile arasında sıkışıp kalmasından ötürü beyne kan gitmeyerek bir beyin felci mi geçiriyor? Kalıcı hasarlarda bırakıyor mudur acaba ?
kendini çok önemseyen sokak faresinden öte olmayan bu kişiler için en temizi kusur arıyorlar ise aynaya bakmaları hazımsızlık yaşıyorlar ise hızla uzaklaşmaları kendi sağlıkları için yararlı olacaktır.
Boş teneke gibi ses çıkaran gürültü kirliliğine sebep bu tarz insanları kim sever ki ...
Bu analize çok şey yazılır aslında ama hastalıklı bir ruhu hangi söz iyileştirebilir, insan olmasına yarar ki..