Konu: ~Tutkulu Siyah~

Aşka en yakın olduğun zaman, kalbini birine koşulsuzca açtığın zamandır. Karşılık vermese bile, bir gün onun da sana aşık olabileceğini umarak sabırla beklediğin zamandır. Birlikte olabilme ihtimalin yoktur. Aşka kural işlemez ama bazen elin kolun bağlı kalır, sen çabalarsın o durur. Dursa bile, senin için hiçbir şey yapmasa bile bıkmadan, usanmadan çabalamaya devam ettiğin zamandır.
Aşk, sen ona yeterince yakınlık gösterirsen seni içine alır, sarmalar. Sen ve aşk, tek vücut olursun, bir olursun, tepeden tırnağa aşk olursun. Bu bazen istenecek bir şey de değildir aslında. Beraberinde acı vardır, hüzün vardır, geçmeyen vakitler, bitmeyen karanlık geceler vardır. Ama olsun, aşk seninleyken, senden daha güçlü kimse yoktur. Bu yüzden bütün o acılar, hüzünler ancak aşkla dayanılır olur.
Sevme eylemi farklıdır aşktan, tanımadığına aşık olursun, tanıdıkça ya seversin, ya sevmezsin. Bir arada kavga etmeden duramayan çiftler görürsün bazen. Aralarında aşk vardır kuşkusuz, ama sevememişlerdir birbirlerini. Şarkıda söyleneni başaramamışlardır. 'Hayatta en zor olan bir insanı tanımak, kabul etmek huylarını değişmeden bir olmak' diyememişlerdir. Sürünüp giden bir aşktır o. Sevgiyle beslenmediği için bir süre sonra bitecektir.

O, bende güzel başlayan ama asla güzel kalamayan bir anı şimdi. Onun için üzüldüğüm zamanlar geride kaldı.
Öyle soğumuşum ki... Yüreğim buz...
Dilerim bir daha kesişmez yollarımız.
Çünkü artık ona üzülmem, sadece acırım...

Tutkulu bir Siyahtı bizimkisi...
siyahın tonlarına bulaştığımız
bazen ise bıçak kesiği sözlerle birbirimizi kanattığımız
Ama yine de vazgeçemeyip birbirimize dönüp
En sıcak sözlerle birbirimize sarıldığımız
O günler artık geri de kaldı...
Kimdin sen?
Ne istiyordun benden?
Kendinin bile bilmediği bu sorularda kaybolmuş
Ordan oraya savrulan sen bir zaman sonra uçuşan küllerinde kalmayacak
sor bir kendine Ben kimim?
ve yüzleş kendinle...
Hey sen aynada sor kendine.

Biliyorum izliyorsun beni..Ve yine iyi biliyorum ki sevmezsin Nemli gözlerimi..
Bugün günlüklerimi karıştırdım seni anlattığım...
Tam 11 sene olmuş ha sen gideli..
Tam 11 yıldır bende yaşayan bir ölüden farksızım biliyor musun?
Bazen sevmeye niyet ediyorum,sevdiğim zamanlarda oluyor
Ama böyle dedim diye Kızma sakın ha bana,beni unuttu deme..
Bazen rüyalarımda sesini duyuyorum
Yaşa,sev,mutlu ol Ve hayatına devam et diye fısıldadığın zamanları.
Öyle bir uyanıyorum ki uykumdan sanki herşey gerçekti
Sen burdaymışsın gibi hala ..
Sonra hayata öfkeleniyorum tutamıyorum kendimi
Kaderin ayrılığı daha ağırmış..
Liseden arkadaşları görmeye tahammülüm Yok biliyor musun?
Kalamıyorum artık buralarda..
Ne zaman denk gelsek sanki yüzümde seni arıyorlar
sanki sorguluyorlar..
Yarın geleceğim benim sarılamadığım sana sarılan toprağa
sımsıkı sarılmaya..
Sen yaşarken bu hayatta hep sevgiliden çok daha fazlası oldun bana
Ve ben neden hep kalan olduğumu şimdi çok daha iyi anlıyorum

Senden sonra herkes anlatamıyorsan yaz içini dök.
yazmak insanı rahatlatıyor dedikleri
Günden sonra böyle yazıp çizer oldum
çünkü içim taşıyor sığmıyorum kabıma
Hani böyle ağlayacak olduğumda dudaklarımı yamultup
Gözlerimi kaçırırdım ya şuan da da öyleyim
Senden sonra kimse sevmedi beni.
Belki sevdi ama ben hissetmedim..
Ruhum can çekişiyor,içim yarılıyor..
Eskiden
Ne çok hayallerimiz vardı bizim
Anımsıyorum..
Sonra Ne oldu sen gittin kalan ben oldum
Dikiş tutmuyorum.. tutmamda ..
çünkü ben kendimi affedemiyorum hala.
Keşke ben bu kadar asi dik başlı olmasaydım
Keşke o gece seninle kavga edip canını sıkmasaydım
keşke o gece ne yaparsan yap demeseydim
keşke ben içmeye gideceğim çocuklarla dediğin de
hayır gitme kal deseydim
keşke seni o gece yollamasaydım
keşke...
keşke sana seni seviyorum diyebilseydim
hep ben değil mi hep duymak istediklerini hiç demeyip
seni üzüp bizi mahveden bendim..
Buda bana müstehaktır değil mi ?

Yağmur her yağdığında odamın penceresinin altına gelip
Mahalle ayaklanmasın diye 'seni seviyorum'diye fısıldarken
sırılsıklam oluşun geliyor aklıma..
Bir nebze tebessüm edebiliyorum.
kavga ettiğimiz de cebinden çıkardığın
'Ülker çikolatalı gofret'i artık sevmiyorum yemiyorum
Sonra
Bu şehri sevmiyorum hep bir kaçma isteğim var
Sana mezar olan bu şehir benim cehennemim
Geldiğim günden beri hiç çıkmadım dışarı
Hastane ve acil bir durum olayı olmadıkça
Gitmek istiyorum yine ama annem zorla tutuyor
sanki yüzleşmem gereken şeyler var hala
Bilmiyorum İnan ki bende sebebini..
her gideceğim dediğimde sürekli binbir bahane
Ama o bahaneler hiç icraatta yok
Canım burnumda biliyor musun
Ne tahammülüm var Ne de sabrım
Herşeye öfkeli bir kadınım..
Neyse sana güzel haberler vereyim az da
tüm arkadaşlarımız evlendi
çocukları oldu
hepsi evli mutlu çocuklu..
ve en güzeli ise hepsi yapmayı planladıkları hayallerini
gerçekleştirdiler
hoş sen görüyorsundur
Zaten yarın uzun uzun anlatırım ben sana
sesimi duymadın kaçıp gittiğimden beri
Belki hem sana hem bana iyi gelir bu ziyaret
...