En çok Güney Amerika’da, Afrika’da, Hindistan’da yetişen büyük bir orman ağacıdır. Bu ağacın parlak kırmızımtırak, sert olan kerestesine «mahun» (maun) denir.
Ikiçenekli bitkilerin tespihağacıgiller familyasından olan mahunun benekli, damarlı ve hareli olmak üzere bir çok çeşitleri vardır. Doğramacılıkta en makbul ağaç olarak kabul edilir; çünkü eşya yapımında gerekli olan üstünlükleri vardır. İyi şekil verilebilecek sertlikte, sağlamlıkta olduğu gibi kolayca işlenmeye, oyulmaya, rendelenmeye de gelir. Ma-hun, aynı sertlikteki başka ağaçlar gibi kolay esnemez, çatlamaz, kabarmaz. İyi cila tutar, rengi parlaktır,damarları çok zarif şekiller meydana getirir. Mahun tahtası gün ışığında bırakılınca rengi koyulaşır. Mahunun koyu renklisi daha makbüldür.
Mahun ağaçlarının ağıflığı da cinslerine göre değişir. En ağır, böyle olduğu için de en makbul mahun ağacı Antil Adalarında yetişir. Her zaman kullanılan mahunlar daha çok Güney Amerika’dan, Afrika’dan elde edilir.