Sözcüklerim tükendi dilimde
Bırak usuldan yanına uzanayım
Dokunmasın ellerim tenine
Buza kessin tüm bedenim.
Saçlarını da okşamam söz
Yeter ki git deme bana!
Söndür ışıkları
Karanlığa terk et bu aşkı
Ama git deme!
Ne olursun
Kapa gözlerini
Geceyle bas basa bırak beni.
Hani olurda ustun açılır belki
Üşütürsün!
Ne güzel üstünü örterim bende.
Gecenin bir vakti kabuslar görür
Korkar uyanırsın
Kim bilir göğsünde uyuyacağın vücut olurum.
Sen en iyisi git deme bana.
Bırak usuldan kıvrılayım yanına
Uyumamda inan!
Uyumanı seyrederim gün ağarana
Gözlerinde güneş doğana
Yüzünde çiçekler açana
Ah ne kadar güzeldi uyuman
Uyuyan güzel misali doyamazdım sana.
Git deme bana!
Yeniden küs, küfret
Sırt dön bu aska
Git deme!
Soldurma yeşeren çiçeklerimi
Koparma ham sevdamı dalından
Kırma kanatlarımı
İncitme kanayan bu gönlü.
Ben ki soluk alış verişlerine
Ne besteler yapmışım
Saçlarının her teline
Ne mısralar yazmışım
Susturma aşkına çağlayan bu yüreği.
Sözcüklerim tükendi!
Bırak yanına uzanayım.
Yakında durmam sana.
Bazen aynı yatakta da uzaktır insan!
Bazen aynı yatakta da uzaktır.
Yeter ki git deme bana!
Git deme...