Önce yürüyen hali olarak düşünülen yürüyen merdiven, halının döner basamaklar haline getirilmesi ile 1892’de Amerikalı Jesse W. Reno ile George H. Wheeler’in ortak çabasıyla doğmuş, adını da 1899’da Charles D. Seeberger koymuştu.


İlk yürüyen merdiven, New York’ta 15 Mart 1892’de Jesse W.Reno tarafından yapıldı. İlk kez kullanıldığı yer ise, Coney Island’ dır. 1896 sonbaharında Old Iron Pier’e monte edilen yürüyen merdiven, her biri 10 santim genişliğinde ve 60 santim uzunluğunda latalardan oluşan bir konveyör yardımıyla çalışıyordu. Konveyör ise gücünü bir elektrik motorundan alıyordu.
Gerçek anlamda ilk yürüyen merdivenin patenti ise 2 Ağustos 1892 günü, Amerikalı mucit Charles A.Wheeler tarafından alındı. Wheeler, patentini almasına karşın, buluşunu hayata geçirmedi ve haklarım 1898 yılında Charles D. Seeberger’e sattı. Seeberger, bazı küçük ilavelerle Wheeler’in buluşunu geliştirdi. Bu modelin ilk örneği, Seeberger’in üretim için anlaştığı Otis Elevator Co. firmasının New York’taki tesislerinde 9 Haziran 1899 günü denendi. Seeberger yürüyen merdiveninin, halk tarafından ilk kullanımı ise 1900 yılında Paris Fuarı’nda oldu. Ertesi yıl tekrar ABD’ye getirilen merdiven, Philadelphia’daki Gimbel’s mağazalarına monte edildi ve 1939 yılına kadar orada hizmet verdi.
İngiltere’de ilk yürüyen merdiven ise, 4 Ekim 1911 günü Londra’nın Piccadilly Meydanı’nda, Earls Court metro istasyonunda hizmete girdi. Bu, 13 metre uzunluğunda, Seeberger türü bir yürüyen merdivendi. Üzerinde, “Basamaklara oturmayınız”, “Önce sol ayağınızla ininiz” gibi uyarı tümceleri vardı.
Yürüyen merdiven Ankara’da ilk kez Ulus’taki Anafartalar Çarşısı’ında ve Gima’da kullanıldı. Havalimanları, tren istasyonlarında yolcu ve yük taşımakta kullanılan eğimi fazla olmayan yürüyen bantlar Türkiye’de fazla yaygınlaşmadı ama süpermarketlerin çoğalmasıyla yürüyen merdivenler günlük yaşama girdi.