Konu: Burası benim dünyam ♡

Bir kadın sahiden vazgeçmek istedi mi.
Ne tür fedakarlık yaparsan yap.
Ona hep geç kalmış olacaksın..

Uyursun geçmez.
Daralır sokağa çıkmak istersin geçmez.
Kafanı dağıtmak için bir film açarsın geçmez. Şarkılara sığınmak istersin geçmez. Eski dostlarınla vakit geçirmek istersin geçmez. Seni mutlu edeceğini düşündüğün şeyler yaparsın geçmez. Kimselerin seni tanımadığı bir yerlere kaçmak istersin geçmez. Ne yaparsan yap geçmez hissettiğin eksiklik.Nasıl geçer biliyor musun?
Parmakları yine değerse ellerine geçer. Dudaklarından adın düştüğünde geçer. Kaburganı kırarcasına sarılırsa geçer. Öylece uzun uzun bakarsa gözlerine, kirpiklerinin her telini sayıp, hayranlıkla izlerse yüzünü geçer. Buz tutan tenine, öpücük taneleri kondurursa geçer. Uyursa göğsünün tam ortasında geçer. Onca zaman sonra sevgisinin azalmadığını, hatta yokluğunda daha çok sevdiğini, kaybetmenin ne kadar çaresiz bir durum olduğunu, anlatırsa sana geçer. Küçük bir çocuğun masumiyetiyle okşarsa saçlarını geçer. Hayatın seninle anlamlı olduğunu fısıldarsa geçer. Geçer izi kalmış yaralar.Ama ikimiz de biliyoruz.
Ne sen yeniden döneceksin. Ne de geçecek sızılar. İkimiz de biliyoruz. Birbirimize ait değiliz. İkimiz de öldük yarım bıraktığımızda birbirimizi. İkimiz de farkındayız, öldüğün bir kalpte bir daha yaşanmayacağını. İkimiz de eminiz, dudaklarımızın kavuşamayacağından. İkimiz de biliyoruz, bizi biz değil, başkaları ısıtacak artık. Başkaları tutacak ellerimizden, ben bunu hiç istemezken. İkimiz de biliyoruz. Gururuna yenik düşemeyen senin olduğunu. İkimiz de biliyoruz gel desen, koşup dizlerinde dinleneceğimi. İkimiz de biliyoruz bana asla gel demeyeceğini. İkimiz de biliyoruz aşk bir savaşsa eğer bu savaşı kaybettiğimizi. İkimiz de biliyoruz, bir gün başka kokulara karışacağımızı, ikimiz de biliyoruz yeni bir sese alışacağımızı. İkimiz de biliyoruz ayrı yerler de, katlanmak zor olsa da uyuyacağımızı. İkimiz de biliyoruz. Gecelerin bana düşman olacağını, beni ağlatacağını, beni çürüteceğini, beni yaşlandıracağını. İkimiz de biliyoruz sevgilim bir daha yüzünü okşarken sana sevgilim diyemeyeceğimi. İkimiz de biliyoruz sevgilim. Bir gün elbet alışılacağını. İkimiz de biliyoruz, artık yürüdüğün yolların bana çıkmayacağını. İkimiz de biliyoruz, üşüdüğünde sırtını alışık olmadığın bambaşka bir ceket örteceğini. İkimiz de biliyoruz, bir başkasıyla yeniden başlarken zorlanacağımızı. İkimiz de biliyoruz, hayatımıza başkaları uğrasa da onlara bir daha asla güvenmeyeceğimizi. İkimiz de biliyoruz uzun bir süre başka kokulara katlanamayacağımızı. İkimizde biliyoruz bizi hatırlatacak olan her şeyden koşar adımlarla uzaklaşacağımızı. İkimiz de biliyoruz sevgilim aynı çatı altında birlikte yüzümüzde çizgiler oluşana dek yaşlanmayacağımızı. İkimiz de biliyoruz. Biz ayrıldık. Evet bitti.Ama sevgilim bana bir kez gel de.
Ben gururumu çiğnerim.
Çünkü ikimiz de biliyoruz.
Seni hala çok seviyorum. Ve özlüyorum...

Sorun sevmek falan değil.
Asıl sorun yanlış insan üzerine kurulan tertemiz hayaller...​

Geriye dönüp baktığında mutsuzluklarının, mutluluklarından çok olduğunu görüyorsan. Şarkıların nasıl söylediğine değil de sözlerine dikkat edersin. Ve kitapları sadece okumak için değil, sayfalar da sana ait bir şeyler bulmak için okursun...

Hayalini kurduğum hayattan çok uzaktayım. Artık biraz huzur verin bana, yokmuşum gibi davranın, beni görmezden gelin. Çünkü varlığımı hissettiğinizde, canı yanan sadece ben oluyorum. Ne zaman kendi hayatımı yaşamak istesem, ne zaman tatlı bir delilik yapmaya kalkışsam ya da ne zaman toparlanıp kendi mutluluğum için savaşmak istesem, başarmama engel olmak uğruna adeta etten duvarlar örüyorsunuz karşımda. Sevmekten de yorulabilirmiş kalp anladım. Ve bunu öğreten yine siz sevdiklerimdiniz. Beklediğim de gelmeyenlerin, vazgeçtiğimde bir heykel misali karşımda durmaları son treni kaçırmak gibi, artık adınızı hatırlamayacak kadar uzak olun, beni işlenmemesi gereken en büyük günahlardan bilin. Hayalini kurduğum hayata koşmak istiyorum ve biliyorum sizlerin gidip gelmeleri olmasa ben mutluluğa yetişeceğim.

Özledim seni...
ayrılık yüreğimi uyuşturuyor karıncalandırıyor nicedir.
beynimi uyuşturuyor özlemin...
çok sık birlikte olmasak bile
benimle olduğunu bilmenin
bunca zamandır içimi ısıttığını
yeni yeni anlıyorum
Yokluğun
Hatırladıkça yüreğime saplanan bir sizi olmaktan çıkıp
mütemadiyen bir boşluğa
Sabahları seni okşayarak başlamaları
aksamları her isi bir kenara koyup
seninle baş başa konuşmaları özlüyorum;
oynaşmalarımızı
yürüyüşlerimizi
sevimli haşarılığını
çocuksu küskünlüğünü...

Kabuk döküyor bütün yaralarım ve yine yara oluyor ve yine kanıyor sol yanım. Hiçbir söz kar etmiyor “yardan” başka. “O” yar ki bir bakışıyla bütün kanamaları durdurur. “O” yar ki kabuk bağlayan bütün yaraları unutturur ve sonra susturur acıları dindirir bütün ağrıları. Bir bakışı ömrü alır ömür yeniden doğar sonsuz yıllara. Fakat bakmaz o yar deva bulmayan yaralarıma…

Şimdi aşkın çocukları olabilseydik hiç açmamış gönül bahçemizde ve şen çocuklarımız olsaydı doyasıya koşanbağrışan… Ve sen kadınım olsaydın yanı başımdan hiç ayrılmayan benden asla ayrışmayan…

İşte sonsuz bir gece başladı. Gönül ırmağımdan akıp gidiyor acı yıllar. Ve en çok neye üzülüyorum biliyor musun? Son bir umudum bile yok “gelirsin” diye. Son bir kez ellerimi tutarsın diye... Yok işte manolyam yok işte senden bir dokunuşbir konuş oturup sabahtan akşama ağlayım…

Yalanlarına umut diye asılan yüreğim bir metropolün ıssız kuytularında donmak üzere.
Keşke gelebilseydin keşke sonsuza kadar sevebilseydin.

Hançeri bileyen gözlerine sus(a) mak…
Yaşamak;
—Sana uzak—
Kırılmış sözcüklere aldanıp
Seni konuşmak.
Bir hazan vaktinde
Rüzgârı yanıma alıp
Tenine savrulmak
Aşka tuzak;
Yaşamak…



Karanlık çökünce düşüncelerin kalbine

Uzanıp uyuyorum
Başımı yaslayıp
Sevdanın diz(e) lerine.
Suları çoğalıyor içimdeki fırtınanın
Taşıyor gel-git'lerle.
Çarpıyor ömrümün sahillerine sesin;
——düşlerimde…
Ne olur
Ne olur sevdiğim
Ben özümü sükûta bağlarım
Yeter ki;
Sen üzülme…



Seni an(la) mak;

Bir ummana dalmak
Dar vakitlerde
Koşmak
Upuzun yalnızlıklar biriktirip
Kendime varmak;
Seni an(la) mak…
Sol(u) mak;
Yalancı baharlara gönül düşürüp
Nefesimle nefesine karışmak
Acıyı acıya bağlayıp
Sessizce umutların yanına uzanmak
Sol(u) mak…







Sevgi budadım gönlünün bahçesinden

Dallanıp yeşillensin diye
Taşsın diye aşk teninden…
Yağmur oldum
Yandım asırlarca!
Serab-ı ömrüme çığlar düştü;
Feryad oldum dağlara.
Düştüm
Kırıldım hasretin en olmadık yerinden
Kıvılcımlar çoğaldı
Üşüdüm!
Islandım gözlerinden…

Kalbimderuhunu duymak istiyorum.

[ ` Beni sevdiğin YALAN~


..

Şimdi sen yanımda olmalıydın. Olmazsa olmazımsın yaa..
Gün sönük kalıyor yoksun ya yanımdaaa...
Kuşlar hüzün şarkıları söylüyor, hazan yaprakları gibi sessizliğe bürünüyor Yüreğim...
Yoksun yoksun işteeee..
Yüreğimdesin, ordasın...
Bunu inkar etmek senin sevgini inkar etmek olur...
Ama güne seninle başlamak, sana dokunmak, seni hissetmek bedenimde...
İşte Eksik olan bu;