Kolay hayat ister olduk kolay...

Sevgimizi askımızı bile kolay yasamak istiyoruz..

Bizi yormasın zorlamasın basımıza bela olmasın...

İstediğimiz zaman olsun onun dışında yok olsun..

Bir kumandanın ucunda olsun her şey

Bir bilgisayarın düğmesinde bir telefonun tuşlarında...

Ulaşmak yaşatmak canlandırmak

Hissetmek için caba harcamayalım...



Sanal hayatin yalan alemi girdi hayatımıza

Yalan alemin yalan insanları olduk hemen. duygularımızdan korkar olduk...

Hissetmek yok... Her şey bir yalan... sanal alem dedikleri koca bir talan...



Düşünemedik ki kablonun diğer ucunda gerçek insanlar olduğunu...

Dokunmaya

Hissetmeye

Göz göze gelmeye korkar olduk...

Bir bilgisayar bir msn bir kamera her şey tamam...

İnsan başka ne ister ki...


Böylesi daha güzel

Sanal bir gerçeklikte sorumluluk duygusu yok bağlanma yok

Hesap vermek yok deyiverdik...

Canın isterse varsın istemezse yoksun...

Ne güzel tam bu cağın insanına göre...

Kolay isin hangi yoldan elde edildiğinin hiç önemli olmadığı

Kolay paranın pesinde koştuğumuz

Hayata direk tepeden başlamak istediğimiz bu günlerde

Kolay **** kolay ilişkilerde giriverdi usulca yaşantımıza..

Zora gelemiyoruz gerçek ilişkiler sıkıyor biraz...


Biri azıcık duygularından söz ettiğinde birden itici oluveriyor

Hemen pılımızı pırtımızı toplayıp

Arkamıza bile bakmadan oradan uzaklaşıveriyoruz..

Neden peki bünyemizde barındırdığınız şeyden kaçmak niye

Yok saymak derinlere inmek...

Kimsenin gözüne gerçek anlamda bakmak istemiyoruz

Korkuyoruz birilerinin gözlerine bakmaktan.

Mekanik hayatlar mekanik ilişkiler mekanik sevişmeler istiyoruz...

Nasıl bir sevgiyse bu ?


O kadar rahatladık ki artık.. sevmeye bile üşenir olduk...

Ben gelemem ama gelirsen de hayır demem...

Buradayım isteyen gelip alsın...

Ben kılımı kıpırdatmam...

Uğraşamam...

Caba harcayamam...

Ama söyle yakınlarımda olsan da yok diyemem...

Aşk aramıyorum sevgi aramıyorum

İlişki aramıyorum

Sormazlar mi o zaman neden geldin?

Benimi merak ettin? İşte buna o zaman bende gülerim.....


Bir yerlerde unuttuk duygularımızı

Yitiriverdik insanı insan yapan ruhumuzu...

Sevmekten korkar olduk...


Ne oldu bize ne zaman nerde kaybettik değerimizi, sevgimizi, saygımızı

Kimlere bırakıverdik ruhumuzu

Kimler acıttı canımızı da bu kadar acımasız olduk...



Ben uğraşamam ama sen buralarda olursan da hayır demem yani

Diyecek kadar korkar olduk bir şeylerin pesinde koşmaya..

Yalan olduk...



Bir gün yalnız uyanmanın ne kadar korkutucu olacağı

Hiç aklımıza gelmiyor nedense.


Kendi doğamıza hasret yasadığımızı bile anlayamadık...


Yararlanmasını bilemedik hep kötüye kullanmaya kalktık

Oysaki teknolojinin o kadar güzel yanları var ki

Biz insanlar kafamızda bazı şeyleri silemedik

Sanal hayatin yalan alemi girdi hayatımıza

Yalan alemin yalan insanları olduk bir anda....