Konu: Kafamdakiler

İsterse dünyanın en mutlu insanı olsun insana hayat anlamsız gelir.Anlamını düşünür ama yoktur.Asla istediği insanlara,şeylere sahip olamayıp yapamayacağınbu alemde bir anlam olamaz!


Bize mistik,paranormal şeylerle ilgilenip ölüm sonrasını görerek giriş özelliklerine göre yaşamaktan başka bir şey kalmıyor.Cehenneme gidersen yine anlamsız olur.Cennette anlam düşünülmeyeceği için oluşur diye temenni ediyorum.

Acımın bile mantığı yok,gerçek ama gerçek değil gibi,ölçemyoruz,multi milyarderin gözünün saliselik ağrısıyla savaşta ölen genç bir adamın acısı aynı gibi,karşılaştırıyoruz,lanetliyiz,üstelik birdende araştıran beyinde düşünce kopuyor aniden,unutma denen şeyin marifeti.mucizemi yoksa lanetmi,umutta aynı şekilde?mucizemi,lanetmi?

buruk tebessümler, dağınık adımlar, kaçamak bakışlar. bu dünya bizi hiç sevmiyor.

“hiç değişmemişsin.” cümlesini yıllar sonra hafif bir gülümsemeyle duyunca, insanın “emin misin?” diye sorup kalbini gösteresi geliyor.

Sen benim sırtımı yaslayacağım duvarlara bıçak dizmişsin.

kafamın içinde binlerce çizgi var ve hiçbiri birbirine değmiyor...

ve bu yorgun bu hüzünlü yüreği, benim değilmiş gibi, hiç kimse görmeden şöyle bir yol kenarına bıraksam” diyen edip cansever ile hemfikirim, insan neden kurtulamaz kendinden..

Şimdi konuşmuyorum, seneler sonra da konuşmayacağım. Hiçbir zaman karşılarına geçip intikam almayacağım. Düştüklerinde iyi olmuş bile demeyeceğim. Benim kelimelerim sesimden çıkıp kimseye çarpmayacak. Keşke bunun anlamını biraz olsun bilseydiniz...

Hani bazı şehirler vardır ya; saat 10'dan sonra kimsecikler olmaz..
İşte sen'den sonrası, on'dan sonrası..