Konu: Aklımın Odaları

Belki iyi gelirim umuduyla yardımına koştuğum insanlar hep hayâl kırıklığım oldu. Eyvallah..

insan gitmek üzere yaratılmış bir canlı. bir yerden bir yere, bir şeyden başka bir şeye. insan gidebildiği kadar var. ötesi, hiçlik. ötesi yokluk. ötesi, yaşamak istemediğin bir hayata tahammül etmek.


son terk edeceğin şeyin bu dünya olduğunu bilmek; son yolculuğuna soluksuz çıkacağının farkında olmak dışında, bütün yolculuklar iyidir.

Dünyanın en güzel lüksü yapmak istemediğin hiçbir şeyi yapmamaktır mecburiyet kadar büyük esaret tanımıyorum.

Eskiden insanlar tarafından yanlış anlaşılma kaygım vardı. Böyle konuyu tane tane anlatır öyle daha iyi anlaşılacağımı sanırdım. Şimdi bir soru sorulduğunda diyorum ki bu insan benim ona bir yanıt vermemi hak edecek ne yaptı.

Hiç. Gülümsemedi. Hiç. Hiç. Gülümsemeyecek gibiydi. İyi bir gün batımından beklenebilecek her şey vardı oysa gökyüzünde. Bütün o sıcak renkler. Hafif bir esinti. Ve, parfümünün kokusu. O anda bir örs düşse gökyüzünden, ancak dokuz gün dokuz gece sonra varabilirdi yeryüzüne. O anda tunçtan bir örs düşse yeryüzünden, ancak dokuz gün dokuz gece sonra varabilirdi gözlerine. Uzun. Işıksız. Soğuk bir an. Gerçekten böyleydi.

Acıları bile görmezden gelebilecek kadar iyimser biriyken,iyilikleri bile fark edemeyecek kadar kötümser birine nasıl dönüştüm ben ?

herşeyin fazlası zarar lafı en çokta insanlar için geçerli. insanın hem çok olması zarar, hemde bir insanın sende çok olması zarar. aynı zamanda bir insanı çok tanımakta zarar. insan, zarar.

Acaba annem yemezsen büyüyemezsin derken kazıklardan mı bahsediyoRdu ...