Konu: Aklımın Odaları

Unutma Lola!
Hiçbir acı baki değildir.
Üflersin geçer.
Bazılarına biraz daha çok üflemen gerekir.
Hepsi bu.

Sabahattin ALİ

Azrail benim üç günlük bir koma siparşim vardı nerede kaldı?

Dünya’nın en büyük yüküdür; Aklı sende olmayanı, ısrarla yüreğinde taşımak..

Saman alevi gibi parlayan ve o parlama esnasında sakinleşince pişman olacağı şeyler söyleyen biri olduğum için sinirlenince insansız bir alanda duvar yumruklamam gerekiyor başka yolu yok.

Kimi dinlesen aynı terane. İffetli, şerefli. Vatanına, toprağına, bayrağına düşkün ve merhametli. Yaşasın iyilik ölsün kötülük. Hele bir de ayağına basmaya gör, kuzu nasıl kurt oluyormuş. İçinin derinliklerinde saklanan en hayvani duygular fışkırıverir. Sorunları ...

Felsefeyi nasıl sevmez insan, aklım almıyor. Düşünsene: bu müthiş gezegende doğmuşsun ve bir bakıyorsun ki önünde gizemlerle dolu koca bir kainat var. Hem sağlıklı bir bilinç nasıl olur da sorgulamaz bu hayatı? Bu, size büyük bir iyilik bahşeden bir insana sırtınızı dönüp gitmektir!

Aşırı ego sahibi çok insan tanıdım işlerim gereği. Ama bu egonun kendisi için ne işe yaradığını hala çözemedim. Hayatlarının her döneminde sorun var, her dakika biriyle uğraşıyor, sürekli bir kargaşa. Keşke önce kendilerini düşünseler de bize iş düşmese.

Ruhları beyaz insanların kirleri çabuk görünür. Karanlık ruhlar ise iyi gizler kirlerini. Hem saklanacak ne denli kusur varsa o denli ustalaşır insan yalan sanatında.