Konu: Aklımın Odaları

Burayı artık hafızama yenik düşmesin diye yaşadığım şeyleri not etme yeri ilan ediyorum.

Dünyanın bensiz daha güzel bi’ yer olacağından hiç kuşkum yok. bu benim için suyun kaldırma kuvveti gibi, yer çekimi kanunu gibi tartışılması, sorgulanması anlamsız bir veri zaten. ama insanlar… sanki hiç sıkılmıyor gibi yaşıyorlar. yiyorlar, içiyorlar, sevişiyorlar. üstelik bu amaçsız devinimi sonsuza dek sürdürebilmek için ruhlarını satmaya hazırlar. hayır bunu onursuz bulduğumdan değil, ruhumun pazarlığa açık olmaması şeytanın ruhum için beş para vermeyeceğini bilmemden kaynaklanıyor.

İnsanın belli bir zamandan sonra asabı çok bozulunca her şeye gülerek tepki veriyor. Gülüyorum komik değil ama komik.

İnsana biraz şans lazım. Ne olduğunun önemi yok herhangi bir yerden ufacık şans lazım. Her şeyle savaşmak çok yorucu.

Bir insanın kendi içinde barındırması gereken en önemli duyguların mahçup olma ve utanabilme duygusu olduğunu fark ettim. Pişkin insanlara bir gram daha tahammülüm kalmadı.

Bazı şarkılar var hayatımızda sen konuşma ben meseleyi biliyorum der gibi..