Konu: Aklımın Odaları

Aklını başına derleyip bu pis ruh haletini tahlil etmek istersin. İnsan ruhunun çözülmez düğümleri bir muamma gibi önüne serilir. Kitaplarda okuduğun depresyon kelimesine bir cankurtaran gibi sarılırsın. Çünkü nedense hepimizde maddi olsun, manevi olsun, bütün dertlerimize bir isim takmak merakı vardır, bunu yapamazsak büsbütün çılgına döneriz...

Esaret çektikleri hayatta asaletin rengi siyahı seçenler vardır.. mesafeler koyarlar araya, ulaşamazsınız yüreklerine..

Bazı insanlara karşı gösterdiğim umursamaz tavrım korkaklıktan değil. Korkmuş gibi gösteririm ama uğraşmak istemediğimdendir çünkü uğraşırsam pişman ederim, lütfen ayırt edin şunu. Anlamsız sitemler kendini beğenmiş tavırlar bitmek bilmeyen nefret sözleri samimiyetsiz gülüşmeler..


Kendinize uğraşılacak duygular besleyin.

Bir gün herkes yaşattığını yaşar eninde veya sonunda. Kimi kalbinin ekmeğini yer, kimi çöplüğünde yalnız ölür. Tamamen karakterle alakalı bir durum.

Birileri kendini kötü hissetmesin diye takındığım her hassas tavır, anlaşılmamasının yanı sıra, sonunda kendimi kötü hissetmemle sonuçlandı. insan anlaşılmayı, önemsenmeyi, umursanmayı hakeden bir canlı türü değil.

qwertyuıopğü,işlkjhgfdsişlkjhgfdsasxdfgvbhnjmöç.çö mnbvcxz

Bazen olmuyor, hatta o kadar güzel olmuyor ki, ancak bu kadar güzel olmayabilirdi diyorsun..

Her insanın yuvası kendi içinde. Gerisi işin abartısı, gösterişi, süsü..