Bedenen ve ruhen rahat olan çocuklar, aile ve arkadaş ilişkilerinde de sağlıklı adımlar atar. Spor,
çocuğu iç dünyasında rahatlatarak dış dünya ile olumlu ilişkiler geliştirmesini kolaylaştırır.

Bazı çocukların görsel, dokunsal öğrenmeleri kolay olurken işitsel öğrenmeleri zayıf olabilir. Bu durum
çocuğun akademik başarısını düşürebilir hatta öğrenme güçlüğüne, dikkat dağınıklığına dönüşebilir.

Böyle durumlarda spor, çocuğun güçlü yönünü oluşturur. Aynı durum bir sanat dalı içinde geçerlidir.
Sporda veya sanatta başarılı oldukları alanları keşfedilmiş çocukların hem kendilerine güvenleri artar
hem de kendilerini yetenek ve becerileri ile ifade edecek yeni alanlar bulmuş olurlar. Kendi başarılarını farkeden çocuğun kendilik algısı, kendilik değeri yükselir ve zorlandığı alanlara karşı daha güçlü mücadele eder.

Ayrıca sporla birlikte çocuk yeni ve farklı bir arkadaş ortamı da edinir. Çocuğun yaşıtlarıyla bir arada
olması, ortak paylaşımlarda bulunması, kendini ifade alanlarının artması sosyal gelişimi açısından oldukça etkilidir.

Spor yapan çocukta öfke ve stres gibi olumsuz durumlar daha az ortaya çıkar. Özellikle ergenlik
döneminde bedensel değişikliklerle oluşan gerginlik hali, spor ile rahatlatılmış olur.

Aileler, çocukların ilgisini çeken en az bir spor ve sanat alanını onlarla keşfetmelidir.