1968‘de Amerika Birleşik Devletleri’ndeki San Francisco Kongre Merkezi’nde köprü metin (hypertext) halka duyurulduğu anda teknoloji uzmanları bunun benzersiz olduğunu biliyorlardı. Günümüzde “Tüm Demoların Anası” olarak bilinen gösteri, veri organizasyonu için kullanılan bu araç, kullanıcıların veriyi sadece doğrusal olarak değil aynı zamanda ilk kez dinamik ve etkileşimli bir şekilde okuyabilmesinin de önünü açtı. İngilizce’de hypertext olarak da bilinen köprü metni, daha sonra, Köprü Metin Biçimlendirme Dili (Hypertext Markup Language, HTML) ile internetin temel dili haline gelerek insanların bilgiye erişiminde bir devrim yarattı.
Standart metin doğrusal olarak okunurken (örneğin Batı dilleri soldan sağa ve üstten alta doğru okunur), köprü metni kullanıcıya, sayfayı kaydırma ile sonuçlanan bağlantılara “tıklayarak” bilgiye erişmesine, diğer metinlerin belirmesine ve video ile ses dosyalarının açılabilmesine olanak sağlıyordu. Bu sistem, ABD’li Mühendis Vannevar Bush’un 1945’te Atlantic Monthly dergisindeki “As We May Think” başlıklı yazısında Memex sistemi (MEMory Extender) olarak adlandırıldı. Bush, birbirine bağlı bir mikrofilm rulo biçimindeki bilgiye erişebilen mekanik bir masadaki bir kişiyi öngördü.
Bu makalenin, iki genç bilgisayar bilimcisi Ted Nelson (1937) ve Andries van Dam‘a (1938) köprü metin icadında ilham kaynağı olduğu söylenir. Brown Üniversitesi’nde çalışırken Nelson 1963 yılında tümüyle dizinlenmiş bir bilgi sistemi vizyonunu tanımlamak için “köprü metni” tanımını kullandı. Nelson ve van Dam, üç yıl sonra standart köprü dili ve “Tüm Demoların Anası”nın oluşturulmasına yol açan araştırma projesi olan “Köprü Metin Düzenleme Sistemi”ni geliştirmeye devam etti.