üzülmesini istemediğin insanlar yüzünden bir intiharı sürekli ertelemek en acınası ve umutsuz yaşama biçimlerinden biri olabilir. bardağı taşıracak yağmuru beklemekle geçer günlerin. anlık depresyon, dönemsel bir bunalım, bencillik, falan filan. bunların saplantınla bir alakası olmadığını, burada bulunmak istemediğini, onları bağlayan sebeplerin seni bağlayamadığını anlatamazsın. katlanan nefreti, inançsızlığını, tanrısızlığını, kolay kolay birine anlatamazsın ve boktan gerekçeler bulamayacak biri yoktur çevrende. her an bu fikirle dolup taşmayı, her yere son kez bakar gibi bakmayı ve bazı şarkılara veda etmeyi anlatamazsın. mutlak sonuca gideceksen karşına çıkan yollar ve engellerin umrunda olmadığını, seçeneklerin seni acıtmadığını, pişmanlık ve merhametten arındığını anlatamazsın. hangi enkaz kendini toparlayıp ev olabilmiş tekrardan?