Sadece sustum.
Susmayı acılarım öğretti bana.
Acılar insanlara hep bir şeyler öğretiyor zaten.

Dibini bilmediğim uçurumlarla tanışmak,duvarlarla konuşmak ve
yazdığım mısraların içinde kaybolmak sıradanlığımın bir parçasıdır aslında.
Zaten insan bir kere kayboldumu kendi içinde,bir daha bulamaz kendini.
Ve gidebileceğinden çok daha uzaklara gidebilir.
Gitmek istemesende götürürler anlamsızca,acımasızca...
Bu hayatta bazı şeyler kaçınılmazdır.
Çektiğimiz ve çekeceğimiz acılar gibi.
Aşk gibi,ihanet gibi!
Çünkü ihaneti tadan her insan, ölümün sadece fiziksel olmadığınıda bilir.
Tıpkı benim gibi!

Berat TAŞ