1. Dini Musiki Formları

A. Cami musikisi (özelliği yalnız sesle icra edilmesidir)
a) Usulsüz okunanlar:Münacat, Ezan, Kaamet, Salat-u Selam, Tekbir, Mersiye
b) Usullü okunanlar: Cumhur, Tevşih ve Teşbih gibi ilahi türleri

B. Tekke musikisi (özelliği saz eşliğiyle de icra edilebilmesidir)
a) Usulsüz okunanlar: Naat-i Peygamberi ve Durak
b) Usullü okunanlar: Ayin-i Şerif (Mevlevi), Ayn-i Cem ve Nefesler (Bektaşi) ve Zikir İlahileri (Arapça güfteli olanlarına Şuğl denir)

C. Hem camide, hem tekkede okunan dini musiki formları
a) Usulsüz okunanlar: Kuran-ı Kerim ve Mevlid-i Şerif
b) Usullü okunanlar: Her türlü ilahiler
c) Kısmen usullü, kısmen usulsüz okunan : Miraciye gibi.

2. Dindışı Musiki Formları

A. Askeri Musiki
I. Mehter Musikisi
Osmanlı Devleti'nde ordunun moralini yükseltmek, savaşa giden askerleri coşturmak, cesaretlendirmek amacıyla söylenen bir tür musikidir. Mehter musikisi yapanlara mehter ve bu kişilerden oluşan topluluğa da mehter takımı adı verilir. Mehter takımında üflemeli ve vurmalı çalgılar bulunur.

B. Klasik Musiki

I. Fasıl Musikisi
Klasik Türk Musikisi'nin,sözlü ve sözsüz eserlerinin belli bir düzen içerisinde icra edilmesine fasıl denir. Fasıl, Klasik Türk Musikisi'nin,çeşitli bölümlerinin bir sıra içinde seslendirildiği türdür. Fasıl musikisine taksimle başlanır,peşrev ve şarkı ile devam edilir. Saz semaisi ile bitirilir. Fasıl musikisini söyleyene hanende,çalana sazende denir. Bunların oluşturduğu topluluğa da fasıl heyeti denir.

1. Söz Musikisi
a ) Usulsüz okunan:
Gazel: Bir ses sanatkarının belli bir güfte üzerine yaptığı irticaili beste, tınısı güzel olmakla birlikte genişliği de uygun olacak bir sese ek olarak, yüksek makam ve edebiyat bilgisi, ayrıca bestecilik kabiliyeti de gerektiren bu formun güçlüğü iyi icracılarını azaltmış, teşvik görmemesi de eski itibarını kaybettirmiştir. Gazele bu ad Türkler tarafından verilmiştir: aynı forma Araplar leyali veya mauel, Acemlerse avaz derler.
b.l ) Usullü büyük formlar:
Kar: Klasik fasılda peşrevden sonra okunur. Özelliği; güftesinin Farsça oluşu, büyük ve küçük usullerle bestelenebilmesi, usul değişikliği yapılabilmesi ve adetten uzun bir Terennüm bölümüyle başlamasıdır (istisnai olarak Türkçe güfteli karlar da vardır).
Beste: Klasik fasılda kar varsa ondan, yoksa peşrevden sonra okunur.