Konu: - principauté de jeune homme -

Sayfa 23.


Ben daha aşk'ı tatmamışım. Yaşadıklarım aşk değilmiş. Öyle aşk olmaz. Sahi öyle olmaz, böyle olmaz. Peki nasıl olur?
Hiç bilmiyorum. Şimdiye kadar yaşadıklarım sadece bir kişinin beni kurtarmasını beklemekti. Hayatı bir kişiye bağlamaktı benim yaptığım.
Hüznü değil mutluluğu paylaşmaktır bence aşk. Ama ne aşk'mış be? Asırlardır anlat, anlat bitmiyor...daha kimse "aşk nedir?" sorusunun yanıtını bulamadı.

Sayfa bilmemkaç.

İntihar. Ölmek, tüm her şeyden kurtulmak. Varsa diğer dünyaya gitmek. Yoksa, hiç olmak. Yeni bir sayfa açamam artık, çünkü defterim bitti.

İnsanlar tarafından çok çabuk unutulursun. Unutma!.. Gün gelecek seni de unutacaklar. Hatta yüzüne demeye gerek görmeyip içinden "sen de mi ya?" diyeceksin. Fakat önemi yoktur. Önemsenmeyeceksin.
Bir gün sen de yalnız kalacaksın. Bir gün herkes yüzünü dönecektir sana. Ancak bir gün, o bir gün de olmayacak. Ve yine herkes senin "çevrende" olacaktır.

Çok komik bir şeyi fark ettim. Öncelikle ben ilgi alaka manyağı değilim, hiç de kimseden öyle bir şey beklemiyorum. Ünlü olmak gibi derdim yok forumda, öyle bir şey istersem geldiğimden beri bu kadar zaman geçti herkesle arkadaşlık kurabilirdim sanırım. Ara vermem de en fazla 1 ay olmuştur.
Benden tam 2 ay önce gelen birisi sırf kadın olduğu için, evet evet SIRF KADIN OLDUĞUNDAN profil ziyaret hiti benimkinden tamı tamına 469,2 kez daha çok. Yani benim profil ziyaret hitimi 469,2'ye çarpınca ancak o kadar oluyor.

Sonra vay efendim cinsiyet ayrımı yapmayız falan. Bunu her yerde gözlemledim. Ek olarak gerçek hayatta genel olarak (hep değil) ve çoğunlukla gördüğüm şey, erkeklerin erkeklerle takılmasıdır. Kızların da kızlarla takılması. Fakat forum ortamında işler değişiyor. Erkekler bir birilerine atarlanıyor, ezmek istiyor daha GÜÇLÜ daha SERT görünmek için. Mal çabalar peşindeler. Yazık.

Bir de her forumda kendisinin aynı fotolarını paylaşanlar var. Hiçbirini kıskanmıyorum. Yani ben gay miyim lan kıskanayım!? Yemişim onu da, tipini de. Ömrümde hiçbir zaman kimseyi kıskanmadım sırf benden yakışıklı diye. Fakat her ortamda kendini göze sokup "güzel" lafları duymak istiyorlar bunlar. Aşırı tiksinç insansınız ! Hatta bazı forumlarda "yapmacık" olan laflar bazılarında doğal olduğu halde bile o adam bunların yazdıklarını takmıyor. En azından "beğeni" bile atmıyor. Bu da bu sözleri sırf egosunu tatmin etmek için duymak istediğinin kanıtıdır.

Hatta ve hatta derine ineyim, konuya yazılan on yorumdan sadece bir tanesini alıntılayarak cevap veriyor örneğin "teşekkürler" gibi. Bekliyor birkaç saat sonra diğerini yanıtlıyor ve konuyu yeniden en başa getiriyor. Hal böyle olunca görmeyenler de görüyor ve yeni yorumlar geliyor, bunun egosunu tatmin etmek için. Hepsini alıntılayıp cevap vermek veya beğeni atmak yerine kasıtlı olarak zaman zaman yanıtlayarak konuyu hortlatıyor.

Ulan bir de yeni model araba gibi kendini tanıtıyor. Bu forumda olmaz diye düşünmüştüm de, maalesef...yanılmışım.
Cidden böyle yapmak zorunda değilsin. He tamam yakışıklısın aferin git bir iki kız tavla da at yatağa sonra da arkasından o*rospu de. En fazla buna yarar çünkü senin yakışıklı olman. Yok bu olmadı mı siktir git manken ol. Çünkü senin yakışıklı olup olmaman kimsenin bi' yerinde değil. Ha, buradaki kızlar da seni görüp "ayyy, ne yakışıklı çocuk hemen yavşayayım buna!" diyecek de değil eminim.

Bu koduklarım gibi insanlar siktir olup giderse aslında güzel ortam. Peace.

Yemin ediyorum bıktım. Anlaşılmamaktan, yanlış anlaşılmaktan. Her şeye laf yapan insanlardan bıktım. Her şeyi dalga konusu yapanlardan. Hiçbir zaman anlaşılmayacağım belki de. Olacak iş değil bu. Önceden bir şeyler yapardım ama şimdi onu yapmıyorum. Öylece boş boş oturup düşünüyorum.

Öyle ki, artık bazı şeylerden o kadar tiksiniyorum ki, gördüğüm an gözlerimi oyup çıkarmak istiyorum. Yalnız kalmak istiyorum. Kimseyi istemiyorum, sadece ben. Yanımda sikik bi' sevgili de istemiyorum. Siktirsin gitsin. Gençliğimi elimden almaktan başka bir boka yaramayan sevgili istemem. Yalnız kimsenin bilmediği bir evde kalayım. Aç kalayım ama yalnız kalayım. Yalnızlık ruhuma işledi. Arkadaş istemem ben. Zor günde ben çağırdığımda "işim var" diyen arkadaşı ne yapayım? Dost da istemem, başkalarına "öz kardeşim", "abim" deyip de beni unutan bir "dost" istemem. Ne yapayım öyle dostu la!?

Tek başıma yaşarım ben. Berbat bir işte olsa bile - ki berbat iş yoktur - çalışır kendi paramı kazanırım. Az olsa da. Onunla her gün iki yumurta kırar, kolamdan yudumlar yaşarım ben. Bir de bilgisayarım olur, müziklerle uyur, müziklerle uyanırım.

Ancak unutmayacağım hiçbir şeyi. Unutmuş gibi yapacağım ama unutmayacağım. Çünkü hiçbir şeyi unutamıyorum. İnsan silmekte üstüme yok ama unutmakta benden kötüsü yoktur!..
Unuttum demek boş bir şeymiş. Artık beni acıtan şeyler yok, bıktıran şeyler var. Beni yaralayan şeyler yok çünkü yaralarım iyileşmedi daha. Beni kıran şeyler yok çünkü bir yerden sonra kırılamıyorsun bile.

Hiç ölmeyecekmişim gibi bir hiss var içimde. Sanki ahirete kadar yaşayacağım. Ölmekten bu kadar bahseden ben iken, nedense kendi ölümüme inanamıyorum. O kadar ölen insan gördüm ama...aması yok..

Neyse konu dağıldı. Bi' şarkı bırakayım.

Anne, sanırım o kız artık başkasının gelini...
Beni satan bir kalleşe de gidip öptüremezdim elini !

Belki sana olan sevgimi arttıracak sövdüğüm için...
Yemin ediyorum kıskanıyorum lan o sarılıp öptüğün piçi !..

Güzel kızları köşede falan şey yapıyorlar hani anladınız. Şehrin insan az olan yerlerinden geçmek insana garip şeyler yaşatıyor. Normalde selam versem tanışmak istesem sokak ortasında bana tekme bile atar lan. Ama orda burda..neyse.

Bu da sizin gibilere ve sizlere gelsin.

Eksik hatıralarda, yaşanmamış aşklarda, olmayan dostluklarda ve tatmadığım huzurlardayım. Takıldım, kaldım...
İleri gidemiyorum. Herkesin sövüp saydığı, hiç kimseyi unutamayan adam benim evet..
Sadece aşk değil takıntım, her şey ve geçmiş. Hatta sırf geçmişe takılıp kalmışım. Şimdiki zamanda yaşamıyorum gibi. Sabaha kadar günaydın.