Bazen kendini dünyanın en berbat insanı gibi hissedersin...
Seversin, sevmez...
Kıymet verirsin, bilmez...
Milyon kere anlatırsın, hissettirmeye çalışırsın ama anlamaz...
Yorulursun .

Sonra kendini sorgulayıp durursun. Bütün sorunu kendinde ararsın. Çok mu çirkinsin, çok mu çekilmezsin, çok mu kilolusun ya da zayıf?Mutluluğu gerçekten hak etmeyen biri misin? diye milyon kere yargılarsın kendini.
Oysa yalnızca sevmişsindir, hepsi o.. .

Sorun sende değil arkadaşım...
Sorun seven, sahiplenen bir kalbe sahip olman da değil. Bu yüzden kendini yargılama.
Güzel seven bir kalbin olduğu için şükret. İlla üzüleceksen, böyle bir kalbi kaybedenler adına üzül!
Hiçbir acı sonsuza kadar sürmez inan, zamanla her şeye alışır insan.
Hepsi geçecek...
Sonra bir bakacaksın beklediğin o güzel günler gelecek.
İşte o gün, bu zamanları hatırlarken yalnızca gülümseyeceksin.
Kendini sevmekten ve kendine inanmaktan asla vazgeçme.
Çünkü bir gün senden asla vazgeçmeyen biriyle karşılaşacaksın..