İvrindi, Balıkesir ilinin bir ilçesidir. Kelle peyniri ve loru ile ünlüdür.
Doğuda Savaştepe ilçesi, güneydoğuda Manisa, güneyde İzmir illeri, güneybatıda Burhaniye, batıda Havran, kuzeyde Balya ilçeleri, kuzeydoğuda da Merkez ilçe ile çevrilidir.




Coğrafi yapı

İlçe toprakları genellikle dağlıktır. Batısında Kaz Dağı, güneybatısında Madra Dağı bulunmaktadır. Dağlardan kaynaklanan suları, Madra Çayı toplar. Kocaçay, Madra Dağının alçak kesimlerinde vadisi genişleyerek verimli İvrindi Ovası'nı meydana getirir. Yeşilköy'de baraj gölü bulunmakta olup Yeşilköy, Sarıca, Kocaeli, Soğanbükü topraklarında sulu tarım yapılmaktadır. Genellikle domates, biber vb. sebze üretilmektedir. Ayrıca Kınık göleti, Karaçepiş göleti, Çarkaca göleti, Korucu belde göleti bulunmakta olup sulu tarım yapılmaktadır. Ardıç Tepe baraj gölü projesi yapıldığı halde ödeneği bakanlıktan çıkmamıştır.
Tarihçe

İvrindi'nin yerleşme tarihi M.Ö. 3000-4000 yıllarına kadar uzanmaktadır. Mysia bölgesi olarak bilinen bölge uzun süre Bergama Krallığı yönetiminde kalmıştır. Daha sonra Roma ve Bizans hakimiyetinde yaşayan bölge 1071 Malazgirt Zaferi'nden sonra büyük gruplar halinde Türk göçlerine sahne olmuştur. 1076 tarihinde Balıkesir ve çevresinin Kutalmışoğlu Süleyman Şah tarafından fethinden sonra Türk egemenliği başlamıştır. Uç Beyi olarak Karesi Beyliğinin ömrü çok kısa sürdü ve 1345'te Osmanlı Beyliği'ne katıldı. 1923 yılında Osmanlı İmparatorluğu'nun yıkılmasından sonra Türkiye Cumhuriyeti'nin bir ilçesi haline geldi.
Adının nereden geldiği kesin olarak bilinmemekle beraber İvrindi kelimesinin "Aya Rindi" kelimesinden ya da Rumca pınar anlamına gelen "avrandi" kelimesinden geldiği sanılmaktadır. İsminin Yunan dilinde çevrede sıklıkla görülen bodur bitkilerden geldiği düşünülmektedir.
Yunan ordusunun 26 Ağustos 1922'de başlayıp 30 Ağustos 1922'de meydana gelen genel bozgunu sonucu İvrindi'deki Yunan işgal kuvvetleri 7 Eylül 1922 tarihinde İvrindi'yi boşaltarak Akçay iskelesi yoluyla Anadolu'yu terk etmiştir.
Dadalar deresi, yunan işgali sırasında ilçenin ilk yerleşim yeri olan mevkide yunan güçlerinin, erkeklerin milli mücadelede olmasıyla, savunmasız kalan kadın ve çocukları katletmesinden dolayı dereye dadalar deresi denilmektedir.
Cumhuriyetin ilk yıllarında belde olan İvrindi 2 Ağustos 1944 tarihinde 4642 sayılı Kanun'la ilçe haline gelmiştir . Yunan ordusunun çekilmesiyle birlikte bölgede bulunan Rumlar gelecek endişesiyle kurtuluş güçlerinden kaçmaya başladılar. Yerel halka tarla ve mallarını satıp Anadolu topraklarını terk ettiler.
Nüfus

İlçe bağlısı olarak merkez hariç olmak üzere ilçe merkezine bağlı; 4 belde, 66 köy ve 4 (Yedi Eylül, Sakarya, Bedrettin, Kurtuluş) mahalleden oluşmaktadır.


Ekonomi

Ekonomisi tarıma dayanır. Başlıca tarım ürünleri buğday, arpa, mısır ve baklagillerdir. Ayrıca az miktarda üzüm, elma, susam ve ayçiçeği yetiştirilir. Hayvancılık ekonomide önemli bir yer tutar. En çok koyun ve sığır beslenir. Arıcılık gelişmiştir. Son yıllarda tavuk besiciliği de oldukça gelişmiştir. Köylerde el dokumacılığı yapılır. İlçe topraklarında bakır, taşkömürü, linyit, antimon, kaolin ve mermer yatakları bulunmaktadır. İlçeye bağlı Büyükyenice Beldesi'nde önemli miktarda kireç üretimi yapılmaktadır. Yörede yıllardan beri tütüncülük önemli gelir kaynaklarından birini oluşturmaktadır. Mevsimlik olarak pamuk ve zeytin toplama işlerine giden çok sayıda insan vardır. Süt ve süt ürünlerine ağırlık verilerek sanayileşmeye gidilmelidir. İlçede üretilen kelle koyun peyniri oldukça meşhurdur. İlçe sınırlarında bulunan Madra Dağı'nda yetişen kestane, ceviz ve kekik üretilen diğer önemli tarım ürünleri arasında sayılabilir.
Turizm

Deliktaş ilçesinin güneydoğusunda yer alan Deliktaş'a ne yazık ki yol olmadığı için keçi yollarından/patikalardan gidilmek zorundadır, bu ulaşım güçlüğü sebebiyle bugüne kadar önem verilmemiş bir mevkidir. Vadi yamacında yer alması nedeniyle yazın en sıcak günlerinde bile uzun süre kalındığında üşütebilir.
Eğitim

İvrindi ilçesine bağlı 4 belde (Korucu, Kayapa, Büyükyenice ve Gökçeyazı) 66 köy yerleşim merkezi vardır. Bu yerleşim birimlerinde toplam 40 ilköğretim okulu ve 4 lise ve dengi okul vardır. 30 yerleşim birimindeki ilköğretim okulu öğrencileri taşıma kapsamına alınmıştır. İlçe genelinde 5.294 ilköğretim öğrencisi ve 600 ortaöğretim okul öğrencisi vardır. İlköğretim okulu öğrencilerinin 2.229'u taşınmaktadır. İlçede 1 normal lise, 1 sağlık meslek lisesi ve 1 imam-hatip lisesi bulunmaktadır. Korucu Beldesi'nde 1 normal lise, Gökçeyazı Beldesi'nde 1 normal lise, ilçe merkezinde 1 sağlık meslek yüksek okulu bulunmaktadır. Ayrıca 8 sınıflı bağımsız 12 ilköğretim okulu vardır.
Kültür

İlçede her sene "Panayır" adı verilen etkinlik düzenlenir. Bu etkinlik genelde 19-22 ağustos dönemindeki bir hafta sonuna denk gelir. Büyük şehirlerde görünen lunapark karakterinde olan bu etkinlikte ayrıca kıyafet ve yemek üzerine de stantlar bulunur. Ayrıca çeşitli kuruluşlar da bu alanda fuar gibi stantlarla hizmet vermektedir. Yer olarak İvrindi'nin 3 km kuzeyindeki "çetmi alan" adı verilen bir yaylada yapılmaktadır. 3 ya da 4 gün süren etkinlik fuar-lunapark-pazar havasındadır. Büyükşehirde her gün görebileceğiniz birçok unsur burada oldukça ilgi görmektedir. Çevre ilçe ve köylerden birçok ziyaretçi buraya gelmektedir. Ayrıca Büyük Yenice, Korucu ve Kayapa beldelerinde de eylül ayı içerisinde panayırlar kurulmaktadır.




Yüzölçümü: 761 km²


Köyleri

- AKÇAL
- AKÇALÖREN
- AŞAĞIKALEOBA
- AYAKLI
- BOZÖREN
- BÜYÜKFINDIK
- BÜYÜKILICA
- ÇAKMAK
- ÇARKACI
- ÇATALAN
- ÇELİMLER
- ÇİÇEKLİ
- ÇOBANLAR
- ÇUKURLAR
- ÇUKUROBA
- DEĞİRMENBAŞI
- DEMİRCİLER
- DÖŞEME
- ERDEL
- ERİKLİKÖMÜRCÜ
- GEBEÇINAR
- GEÇMİŞ
- GÖKÇELER
- GÖMENİÇ
- GÖZLÜÇAYIR
- GÜMELİ
- HACIAHMETLER
- HAYDARKÖY
- HÜSEYİNBEYOBASI
- ILICAKPINAR
- İKİZCE
- KALEOBA
- KARAÇEPİŞ
- KAŞAĞIL
- KILCILAR
- KINAKÖY
- KINIK
- KIPIKLAR
- KIŞLADERE
- KİRAZKÖY
- KOCAELİ
- KOCAOBA
- KUŞDERE
- KÜÇÜKFINDIK
- KÜÇÜKILICA
- KÜÇÜKYENİCE
- MALLICA
- OKÇULAR
- OSMANKÖY
- OSMANLAR
- PELİTÖREN
- SARICA
- SARIPINAR
- SOFULAR
- SOĞANBÜKÜ
- SUSUZYAYLA
- TAŞDİBİ
- TOPUZLAR
- YAĞLILAR
- YAREN
- YEŞİLKÖY
- YÜREKLİ
- EVCİLER