Nedenlerimiz üzerine

Neden

hep, en çok sevdiklerimiz, aynı zamanda en çok incittiklerimiz olur?
...
Neden

hep borçlu olduklarımız, borçlu kalacaklarımız, üzerimizde hiçbir zaman ödeyemeyeceğimiz hakları olanlar, bize en çok değer verenler arasından çıkar?
...
Neden,

bazen bir insanın sizin yüzünüzden döktüğü tek bir damla gözyaşının sizin tüm hayatınızdan daha ağır ve daha değerli olduğu hissine kapılırsınız...
...
Neden

sizin heva ve heveslerinize uyarak, bazen bir adım sonrasını düşünmeden işlediğiniz günahların bedelini sizden daha çok; sevdikleriniz, size değer verenler öder...
...
Neden

bir insanın kalbine bilerek ve isteyerek dokunup, sonra da "pardon yanlışlık oldu" deyip hiç bir şey olmamış gibi hayatımıza devam ettiğimizde buna "Allah'ın" razı olmayacağını, çünkü "kalbin" kutsal olduğunu ve bir gün önümüze bir "hesap" koyulacağını düşünemeyiz?
...
Neden

kendi kusurumuz olabileceğini düşünemediğimiz haraketler sonrası cahilce aslanlaşırız.
...

Neden

seni seviyorum demenin sadece seni seviyorum demek olmadığını; insanı borçlandırdığını; seni asla yalnız bırakmam, her zaman yanında olurum, bana güvenebilirsin de demek olduğunu unuturuz?
...
Neden

kendimizi ve bize bahşedilen hayatı tüm bu ve benzeri çelişkilerle değersiz hale getirerek eskitiriz... Anlamsızlaştırırız...
...
Neden

insanı en çok çelişkiler içinde yaşamanın yorduğu ve yoracağı gerçeğini sık sık unuturuz...
...

Neden

arkadaşım derizde ; onun yanlış alışkanlıklarının farkında olamayız,onun yanlış alışkanlıklarını söylersek bize küser diye söyleyemeyiz ve kendimizde yanlışa hizmet ederiz.
...

Neden

nedenleri sorgulamayı bir türlü beceremeyiz,kendimize aynada bakamayız ve hep karşımızdakinden onay bekleriz ve bu onay bizim için çok önemli olur.
...

Neden

kendi hatalarımızda ısrar ederiz cahilce, sonrada mutsuzluk üzerine ağıtlar yakarız.
...

Neden

sistemin dışındayken yakındığımız haraketleri sistemin bir parçası olunca kendimizde yaparız ve bundan gurur duyarız.
...

sizce nedennn?


alıntıdır