Acı Sanki Senin Göbek Adındı


Bedeli ne olursa olsun böyle gitmemeliydin..
Mutlu olamayız dedin giderken..
Sen gidince çok mu mutlu olacaktım ben?
Benim adıma kararlar almayı ne çok severmişsin sen..
Yitip gidenlere bakıyorum da şimdi hayatımdan..
Her şeyim senmişsin ve her şeyi mahvetmişsin..

Bu son olsun olur mu?
Bu delilik,bu acı kendime yaşattığım bu sancı son olsun..
Mümkünse bir daha almayayım bu acıdan..
Bu sefer biraz fazla geldi..
Sanki daha çok yandı canım..
Bırakamam onu dedin..
Onu bırakamayacak kadar çok severken beni yüreğinin neresine yerleştirdin?

Ben sana sevgili oldum, dost oldum..
Kadın olamadım!
Benden gittiğin o kadınlardan olamadım..
Bırakıp gittiğin oldum sadece, öylece gittiğin..
Yanımda biraz daha kalman için nasıl bir kadın olmalıydım?
Peki sen sevgili,
Sen yeterince adam mıydın?

Ayrılık küçük bir çocuk gibiydi sevgilim dizleri yaralıydı..
Acıları bir kıyafet gibi üzerime giydirmiştin,
Acı sanki senin göbek adındı..

İşte şimdi dursun dünya..
Koparmışken iplerimizi..
Sen bir ucunda,ben bir ucundayken..
Bir yere kımıldamasın dursun!
Hep geri gelmedin mi?
En azından bu sefer becer gitmeyi..
Bir adım daha atma!
Bana geldiğin an,
Düşeceğim dünyadan..

Bilemezsin..
Kaç şiddetinde sarsıldı kelimelerim..
Şimdi ben bu yüreği nasıl adam ederim..
Senin ikinci el tek bir gülüşüne bile beni satar bilirim..