”Merhaba, uzun zaman oldu görüşmeyeli değil mi ? Sanırım uykumdan uyanmamı sağlayacak şey içine yeniden işlemeye başlamış, öyle değil mi ?”
Bu onun sesiydi, yeniden benimle birlikteydi ve uzun bir süre boyunca gitmeyeceğini düşünüyordu zaten fazla bile uyumuştu ve bu uyku ona fazlasıyla yeterdi.. Gerçekten de uzun zamandır hissetmiyordum onu.. Böyle aniden gelmelerine de alışık olmamam varlığını hissettirdiği zamanlarda daha da mutlu olmamı sağlıyordu. İçinizde sizinle dertleşip konuşan minik bir tanrıçanın olması böyle bir şeydir. Yokluğunda susar kalırsınız, geri geldiğinde ise içinizde rengarenk çiçekler açar ve bu sadece içinizle kalmaz dışınıza da yansır.. Gelir gelmez de konuşmaya başlamıştı bile, e tabii hiç susmazdı ki zaten benle olduğu zamanlarda..
”Hey sen ! Ne tür bir karmaşaya girmişsen, atlatmana yardım etsem dahi toparlaması uzun sürecek bunu bilmen gerek. Ayrıca, bunca kırgınlık da neyin nesi yoksa sen yeniden…?? ”
Evet, birazcık hatırladım diyelim ama o biraz bende ”biraz” etki bırakmıyor biliyorsun.
”Yanına gelmemi sağlayan şey bu sefer farklı hisler o zaman sanırım, uykusuz kalsam senin içinde benim için de uzun bir süre daha iyi olacak gibi”
Her zaman olduğu gibi yine haklıydı da.. Çünkü iç dünyamın lideri oydu ve o olmadığında her şey, her his ve düşünce içimde cirit atıyordu, tek başıma toplamaya çalıştığımdaysa başaramıyordum… Ama yeniden buradaydı ya o bana yeterdi ve şimdi her şeyi yerine yerleştirip yeniden güçlü hissetme zamanıydı, benim en büyük dostum, sırdaşım İçimdeki Tanrıçam, hoş geldin iyi ki geldin…