Yarayı ‘yar’ Geçiyordu Saat, Sen Gidiyordun...

Hüzündü yüzün.
Yüzsüzdü hüzün.
En ağlamaklı güzdün.
İçimde kendini ne güzel öldürdün.

Ne zamandır gülmüyordum.
Biraz tebessüm edeyim dedim.
Kahkaham tutunamadı.
Yere düştü,
Kırıldı.

Hatırlıyorum.
Onca ölmüşlüğümüz var diyorum.
Gidişini bile hatırın için içimde saklıyorum…

Gözlerini koymuştun önce bavula,
Sonra ellerini,
Kirpiklerini,
Daha sonra tenini…
Aklına ne geliyorsa işte…
Hepsini koymuştun!
Yarayı ‘yar’ geçiyordu saat, sen gidiyordun..
Giderken,
Bana bir tek beni bırakıyordun
Beni de ne güzel bırakıyordun.


Yetimhane yurduna verilen çocuklar kadar kimsesizdik!
O kimsesizlik içinde,
En çok kimsem olmanı sevmiştim belki de…
Hep yarım bir yanım
Bir yanım hep yarımdı.
Sen hiç milyarca insan içinde tek bir insan yüzünden kimsesiz kaldın mı?

Elçin Gelir