Benim en çok gözyaşlarımı al götür Tanrı huzuruna sevgilim !
En çok onlar cezalandırılmalılar!
En çok onlar suçlu sevgilim!
Gitti dedim, bitti dedim..
Yine de engelleyemedim!
Gittiğini bile, bile sana en çok onlar yalvardılar!

Sana hiç kızmadım sevgilim!
Çünkü ben en kötüsünü yapıyordum..
Biliyordum!
Biliyordum başka gözlere hep sağanak yağışlı olduğunu!
En kötüsü de sana gitme dediğim de,
Tanrı’nın bile bana güldüğünü bile, bile
Onunla pazarlığa giriyordum!

Sen ıslak bir hayaldin mandallayıp balkonuma astığım!
Çok sıcak suyla yıkadığım için,
Üstüme küçük gelen, ama başkası çalmasın diye sakladığım!

Gitseydim..
Bitseydim..
Hiç sevmeseydim..
Son kullanma tarihi geçmez miydi gözlerimin?

Yapamazdın sevgilim!
Bir adım daha geri gelemezdin bana!
Bir bakış için bile geri dönemezdin!
Bulaşıcı bir hastalık gibiydim..
Kahretsin!
Bu yüzden gitmeliydin!