Biz Korunmadığımız İçin Dünyaya Getirmek Zorunda Olduğumuz Çocuk Gibiydik






Dün gece eve geç gelmiştin!
Senden önce odaya hep o kadının kokusu girerdi zaten..
Onun yanına giderken özenle giydiğin kıyafetleri,
Odamıza girdiğinde paçavra gibi atardın yatağımızın ayak ucuna..
Öyle çok tanık vardı ki odada..öyle çok şahit!
Yataktan fırlamam yeterdi bir ayrılığı yaşamaya!

Tenine yapışan,
kendi kokunmuş gibi üstünde gayet hoş duran bu kokuyu sorabilirdim mesela!
Yada evinin adresini geceleri karıştırıp,sabah o evi nasıl koşar adım bulduğunu..

biz korunmadığımız için dünyaya getirmek zorunda olduğumuz çocuk gibiydik!
Ne bizi öldürecek kadar katil olabiliyorduk kendimize
Nede onu yaşatabilecek kadar aşıktık birbirimize..

Artık gidebilirsin..ben düşük yaptım,ayrılığa düştüm yüzüstü..
Eline aldın o gece günlüğümü..
Benim tüm hissettiklerimi okudun,kirpiğini oynatmadın gördüm..
Okudun,sustun..
Bir delinin günlüğü heralde deyip kaldırdın o rafa,ben hepsini duydum!

Ya ben deliydim bilmiyordum..
Ya sen delirmiş olmalıydın beni deli sanıyordun..



Elçin Gelir