1362 doğumlu "Yahudi Abraham" tarafından oğlu Lamech'e 1458 yılında 96 yaşında teslim edilen Abra-Melin'in Kutsal maji Kitabı"(34) S.L. MacGegor Mathers tarafından 1898 yılında Fransıca el yazmasından İngilizce'ye tercüme edildi ve ilk defa basıldı. Fransızca el yazmanın başında da 1458'de İbranice'den Fransızca'ya Tercüme edildiğini yazıyor. Kitap Mathers'in uzun önsözü hariç üç kitaptan oluşuyor. Birinci kitapta Abraham oğlu Lamech'e hitaben "..bu İlahi ve Kutsal majini elde etmenin kurallarını" içeren ikinci ve üçüncü kitabı ve ilk oğlu Joseph'e "Kabala'nın Kutsal Tradisyonunu" bağışladığını ve öğütlerini aktarıyor.

Ondan sonra yaşam öyküsünü anlatıyor. 14. asırda doğan Abraham'a babası Simon tarafından "Kutsal Kabala'yı elde etmenin yolu" öğretiliyor. Ancak bunu yeterli bulmayan Abraham 20 yaşında babasının ölümüyle maji ve kabala konusunda eğitim görmek üzere arayışa çıkar ve Mayence'de Rabbin Moses'i bulur. Ondan 10 yıl ders alır, daha sonra İstanbul'a, o zamanki Konstantinopel, giderek 2 yıl yerleşir. Rabbin Moses'in yöntemleri de ona yeterli gelmeyince Arabistan ve Mısırı gezer, Yahudi, Müslüman ve Sabi birçok büyücü, majisyen ve kabalistle görüşmüştü. Nil kıyısında Abra-Melin adında bir Mısırlı kutsal adamın varlığını öğrenir öğrenmez, gerçek öğretmenini bulduğunu sezerek coşku duyar. Çölde üç buçuk günlük bir yolculuktan sonra evine varır, Abramelin'i mürşidi olarak kabul ederek bir süre ders alır. Abramelin ona iki Kutsal Sihir kitabı verir. Bu kitaplar eserin ikinci ve üçüncü kitaplarını oluşturur.


İkinci kitapta majikal yöntem verilir. Kısaca, majisyen 6 ay boyunca insanlardan uzak bir yerde özel bir şekilde hazırlanmış bir evde inzivaya çekilir. Şart olarak odasını çok temiz tutmalı ve her cumartesi arındırmak üzere kutsal tütsüler yakmalıdır. Alkol ve uyuşturucu almamalı. Hayvan eti yememeli. Aklı sürekli ruhsal konularda olmalı. Dilencilere sadaka vermeli. İmansız insanlardan uzak durmalı. Günde iki saat kutsal kitapları okumaya vermelidir. Gündüz hiç uyumamalı. Bunun dışında birçok başka şart, öğüt ve talimat daha vardır. Örneğin, majisyenlerin doğduğu dinlerini değiştirmemeleri gerektiğini yazar, yoksa majilerinde herhangi bir semavi destek alamazlar. Altı ay sonunda majisyen Kutsal Koruyucu Meleğiyle temas kurar (Birçok modern majisyen Kutsal Koruyucu Meleğinin yüksek benlik olduğunu kabul eder). Daha sonra kitabın sonunda listesi verilen ifritler ordusu majisyenin önünde geçit yapar, her biri birer birer ona itaat edeceklerine dair yemin ederler. Kitaba göre bu ifritler düşmüş melek olup, Tanrı tarafından ceza olarak majisyenlere hizmet etme görevi verilmiştir. Daha sonra majisyen meleklerle temas kurar.

Üçüncü kitapta yüze yakın vefk, kullanma yöntemleri ve neye yaradıkları aktartılır. Vefkler harf veya sayı içeren karelerdir, havas ve İslami majide yaygın olarak kullanılırlar. Her biri farklı bir işlem için kullanılır. majisyen bu vefkler vasıtasıyla hemen hemen yapamayacağı şey yoktur. Ancak Kutsal Koruyucu Meleğiyle temas kurmadan ve ikinci kitabın şartlarını yerine getirmeden bunları hiç denememesi gerekir. İkinci kitaptaki şartları yerine getirdiğini ve altı ay sonra kitapta vaat edilen şeylerin gerçekleştiğini iddia eden, Georges Chevalier (takma ad) bu deneyimlerini "The Sacred Magician"(36) adında ilginç bir günlük şeklinde yayınladı.


Diğer yandan Abramelin majisiyle uğraşıp pek hoş olmayan şeyler gelen birçok kişi hakkında rivayetler dolaşmaktadır. Örneğin, bu konuda Francis King Şöyle yaşmıştır: "Karelerle denemeye kalkışan okuyucuların iyiliği için, uyarmamız gerekir ki, Kutsal Koruyucu Melek ile temas kurulmadan, bunları kullanmaya teşebbüs etmek son derece tehlikeli olduğu söylenir. S.L. MacGregor Mathers'in sözleriyle bazı karelerin 'tehlikeli otomatik etkileri vardır ve ortalıkta bırakılırsa hassas insanları, çocukları ve hatta hayvanları bile obsede edebilirler.'
Bir okült rapora göre besteci Peter Warlock Abramelin karelerine kurban giden insanlar arasında yer alması gerekir. Belirli bir olayı yaratmayı çok istemiş ve uygun kareyi koluna dövme ettirerek onu şarj etmiş. Yani zihinsel olarak sürekli olarak üzerine odaklanmış, bunu üzerine yanan bir sigara bastırarak başardı. Sonunda dileği yerine geldi, ancak o şekilde oldu ki olay bir zafer yerine bir duygusal felaketti ve ardından hemen intihar etti."(2) Dion Fortune, "Psişik Korunma" (37) klasiğinde diğer bir vakayı aktarıyor. "Occult Review'in Aralık 1929 sayısında H. Campell adı altında çok ilginç bir vaka verilmektedir:

" 'Normal bir yöntemle elde edemeyeceğim bir bilgiyi istedim ve Abramelin'in sistemine başvurmaya karar verdim. Bu amaçla gerekli Tılsımı (vefki) azda da olsa bilgimin yettiği karar hazırladım. Ritüeli yaparak çalışma yerimi açmaya başladım. Az bilgi tehlikelidir ve ritüelim mükemmel değildi. Tek yaptığım şey tılsımı kullanamaz hale getirmekti, ancak bu hiç bir şekilde çağrılan varlığın faaliyetlerini engellemedi. Bu tarafımdan dikkatsizlikten başka bir şeye benzemiyor ve kısmen de öyledir. Ancak belirtmek istediğim şey, bu sistem konusundaki bilgim dolayısıyla ritüelim yetersizdi ve böyle bir varlık uyarıldıktan sonra onunla mücadele edecek her hangi bir yöntem bana gösterilmemişti...'" Bundan sonra birer aylık aralıklarla her yine ayda bir takım olaylar olur ve bunlar giderek yoğunlaşır. Bay Campell her seferinde üzerinde olağanüstü bir dehşet ve ağırlık hissiyle uyanır. Giderek bir yüz belirlenmeye başlar. "Bu sıralarda beni hızlı bir şekilde beni obsede etmeye başlayan varlığı görmeye başladım. Çirkin bir görünümü yoktu. Gözleri kapalı, sakallı ve uzun saçlıydı. Yavaş yavaş canlanan kör bir güce benziyordu.' "

" 'Devam etmeden belirtmek istediğim üç nokta var. Birincisi hiç bir zaman aynı gecede iki kez saldırıya uğramadım. İkincisi, fiziksel olaylardan söz ettiğim zaman, örneğin cam kırılması ve sesler, tek bir izah edilmez müstesna dışında hiç bir zaman gerçek değildiler, sadece obsesyondular. Bu da üçüncü noktaya gider, bu olaylardan hiç biri uyurken olmadı. Her seferinde üzerimde dehşet duygusuyla kendimi uyanık halde buldum ve büyük bir didinme ile karşı koyup büyüyü bozmaya çalıştım...'" Bundan sonraki olaylar iyice çığırından çıkıyor. Yatağının altından kırmızı bir yılanın kıvrandığını görür ve pencereden atlayarak kolunu incitir. Yüz tekrar belirlenir, sakallı ve saçları uzayarak yılanlara dönüşür, odasının duvarı yıkılır ve kırmızı bir obelisk içeriye düşer. Ancak aslında bir şey yoktur, yine de diğer odalardan aile fertleri bu sesleri duyarlar. Sonradan okült konularda çok bilgili ve deneyimli bir bayan arkadaşına başvurur ve arkadaşı ona yardım ettikten sonra obsesyon yok olur.

Aslında Crowley'nin hatıralarında da birkaç Abramelin vakası daha var, ancak bu kadarı da fikir edinmek için yeterli.