Baştan sona trajikomik zaman dilimlerinde yol alıyoruz Şevket abi...
Hikayelerimizin sonu bir türlü gelmiyor.
Hayat kıvrak figürler sergiliyor ve biz ardı arkası kesilmeyen yalanlara inanıyoruz.
Başkalarımı kandırıyor bizi yoksa biz mi kendimizi kandırıyoruz.
Belki bir anlık gaflet belki de mutlu olmak için sebep arama telaşlarımız.
Hayata köklerini salan bir ağaç gibi tutunmaya ihtiyacımız var, belki de hepsi ondan.
Hayatım hep olmazları oldurma telaşıyla geçti Şevket abi , değeceğine inandığım hiç bir şeyden vazgeçmedim.
Zaman zaman yorulup omuzlarımın düştüğü olmuştur ama yinede çabuk toparlanabilecek kadar güçlüyüm.
Bugünlerde hayatımın özeti çok açık aslında şöyle söyleyeyim.
Telefonda iki cevapsız arama !
Ben telefonuna bakan adamım neden diye soruyorum kendi kendime neden bakmamışım ?
Bankadan aramışlar :d
Konu OMG tarafından (07.Mart.2018 Saat 12:11 ) değiştirilmiştir.
Tadilat dolayısıyla kapalıyız.
Garip bir ironi, düzenin esareti dört bir yanımızı sarmış Şevket abi.
Hayatımızdaki insanlar; alışverişi bitirip parasını tahsil ettikten sonra ,uğurlarken ''bir şey içer misin ?'' diye soran esnaf gibiler.
Tam ceketi alıp çıkmaya karar verdiğinde, senin kim olduğunu hatırlıyorlar.
Ustam hep derdi ki ; bir kapıyı kapatırken de açarken de sert olmamalı.
Galiba bunu bir türlü öğrenemedim. Kapıyı açarken ve kapatırken iyiyim de.Yollar konusunda sıkıntı var.Geri dönmeyeyim diye köprüyü de patlatıyorum, genlerle alakalı galiba.
Bazen çocukluğuma dönüp çocukken nasıldım onu da merak ediyorum. Bilen varsa anlatsın :d
Tadilat dolayısıyla kapalıyız.
Bazen tarifi olmayan bir his gelir yerleşir kalbimin tam ortasına Şevket abi...
Burnumun direği sızlar, aklının alabildiğince direnirim canımı yakan hislere.
Ne zaman bir şeyi gözümden sakınacak olsam, mutlaka hiç olmayacak bir şey gelir başına...
Çocukken çok öyle kırıp dökecek kadar oyuncağı olan bi çocuk değildim.
Babamın aldığı oyuncak bi tabanca vardı kimseye vermezdim.
Bir gün koşarken düştüm tabanca suratıma, tabi surat darmadağın, tabanca paramparça.
Hâyâl kırıkları bugüne mahsus değil anlayacağın ancak alıştığımda pek söylenemez.
Peki yürekte bıraktığı sızılar, geçer mi ?
-Nah geçer.
Tadilat dolayısıyla kapalıyız.
Şu anda 16 kullanıcı bu konuyu görüntülüyor. (0 kayıtlı ve 16 misafir)