Mükemmel bir insan değilim, olmayı da düşünmüyorum. Hatalarım var ama onlara rağmen sevilebilirim. Beni hatalarımla sev demiyorum. Hatalarımdan bahset bana ve beraber düzeltelim. Sonra istersen seversin. İstemezsen sen bilirsin. Böylesi daha samimi sanki, böylesi daha gerçek.

Kimsenin beni anlamasını beklemiyorum ben de kimseyi anlamak istemiyorum zaten… Cümleler yazıyorum içinde sen olan ama senin haberin olmayan. Yazdığım tüm cümlelerin yerini bir başka cümle de doldurabilir. Peki ilk aşkın yerini kim doldurabilir? Seni içimden seviyorum, beni içinden sev.