Sanki bana huzurlu gelen ne varsa onda birikmiş.
Sanki bana huzurlu gelen ne varsa onda birikmiş.
Ben öyle birini sevdim ki; bir nevi intihardı.
Yorgunum. Anlatmaktan değil susmaktan. Yaşamaktan değil, yaşayamamaktan. O kadar yorgunum.
Ben sana içimdeki acıyı anlatmaya çalışırken, sen başkasını dinliyordun.
Sesinden öpüyorum. Yüreğime serçeler bırakan sesinden
Adını duyunca değil, yanında başka bir ad duyunca yanar aslında canınız.. –Pablo Neruda
Çayın bensiz hep acı olsun.
Sevdin sandım, içim içime sığmadı.
Sen zamanla iyileşen bi yaraydın. Ben kaşıya kaşıya büyüttüm seni.
Oysa ben sana İstanbul derdim. Onun kadar derin ve yalnız sevdim.
Şu anda 1 kullanıcı bu konuyu görüntülüyor. (0 kayıtlı ve 1 misafir)
Yetkileriniz
Alıntı ile Cevapla