Spoketler, filum Spirocaetes cinsi (sırası: Spirocaetaller) karanlık alan mikroskobu ile en iyi görselleştirilen, ince, spiral veya dalga benzeri, oldukça hareketli bakterilerdir. Spiroketler, peptidoglikan içeren periplazmik boşluk ile ayrılmış iç ve dış zarlara sahip oldukları için Gram-negatif benzerleridir. Bu ultrastrüktürel benzerliklerin ötesinde, geleneksel Gram-negatifbakterilerle çok az benzerlik var. Bilinen patojenik, hastalıklara neden olan türler de dahil olmak üzere, 90’dan fazla spirocaete türü belirlenmiştir. Treponema pallidum (frengi), Leptospira sp. (leptospirosis) ve Borrelia burgdorferi(Lyme hastalığı). Spiroketler arasındaki filogenetik ilişki, periplazmik flajella varlığından türetilen belirgin bir morfolojiyi içeren brüt fenotipik özelliklerin seviyesinde belirgindir. Bu yazıda, yazarlar Spirochaetes’i prokaryotlar arasında eşsiz yapan genomik, fizyolojik, yapısal ve işlevsel özellikleri tanımlamaktadır.
Spiroketler geniş bir ekolojik niş aralıklarla işgal eden farklı bir filumdur; Bazıları su ortamında özgürce yaşarlarken, bazıları ancak diğer organizmaların hücrelerini parazitleyerek hayatta kalabilirler. Çoğu, anaerobiktir (oksijen olmadan kendilerini koruyabilirler), ancak bazı türleri aerobiktir. Kültür yapmak çok zordur ve gram negatiftir, yani kolayca görülememektedir.
Bazıları diğer hayvanların karnındaki sembolojiler kadar önemli rol oynamalarına rağmen , spiroket sınıfının bir çok üyesi, Lyme hastalığı ve frengi gibi yaygın hastalıklardan sorumludur. Bazı spiroketler, deniz bivalvesinde bulunmuş olmasına rağmen, hiçbir belirgin pozitif veya negatif etkisi olmamasına rağmen; Bu nötr ilişkiye komensalizm denir .
Spiroketler benzersiz endoflagella ile hareket ettikleri için diğer bakterilerden ayırt edilebilir. Flamotinler, periplazmda, dış zar ile hücre duvarı arasındaki bakterilerin tirbuşon şeklinin etrafına sıkıca sarılır. Endoflagella birlikte, eksenel filament adı verilen bir yapı oluşturur. Aksiyel filament, flajelanın dönüşüyle ​​döndürülür ve spiroketin bir büküm hareketi ile hareket etmesine neden olur. Bu motilite yöntemi spiroketlere benzemektedir ve tıpa bir şarap şişesinin mantarına nüfuz etmesi gibi – mukus, kan, çamur ve konik bağ dokuları (kıkırdak ve diş plakası gibi) ile yapışkan materyallerin arasından geçmelerini sağlar; dış flamalı bu ortamlar arasında etkin bir hareket yapmaya izin vermez.
Buna ek olarak, endoflagella’nın varlığı spiroketlerin eşit derecede kolaylıkla geri ve ileri hareket etmesini sağlar, böylece çevrelerinde özgürce hareket etmelerine ve ana eklentilerin veya kaynakların en iyi sitelerini hedeflemelerine olanak tanır.

Resim spiroket formunun spiral yapısını (üstte) ve bir kesitini (altta) aşağıdaki etiketli haliyle göstermektedir: 1-Bakteriyel Hücre Zarfı; 2- Sitoplazma ; 3-Flagella; 4-Flagella’nın Bağlanma Noktası.
Parazitler Olarak Spiroketler

Spiroketler en sık hastalığın etken maddeleri olarak yaygınlıklarıyla bilinir. Üç cins patojen türü içerir:
Treponema : Treponema palidum türleri, sifiliz cinsel yolla bulaşan hastalığa neden olur. Buna yakın, yaws, pinta ve bejel’e neden olan diğer üç tür vardır; Bunlar ya cinsel olarak ya da cilt ile temas eden hastalıklardır ve ağız ve cilt yaraları, kemikteki topaklar, büyüme ve kalın renksiz lekelerin semptomlarına neden olurlar. Bu bakteriler bir penisilin enjeksiyonuyla öldürülebilir .
Leptospira : Bu cins içindeki belirli türler Leptospirosis (ayrıca Weil hastalığı olarak da bilinir) adı verilen bir hastalığa neden olur. Bunun belirtileri flu benzeri. Baş ağrısı ve kas ağrıları da dahil olmak üzere, menenjit kadar şiddetli olabilir ve akciğerlere kanamaya neden olabilir.
Borrelia: Borrelia cinsinin 52 türü vardır, bunlar keneler ve bitlerin ısırıkları yoluyla iletirler. 52 türden 21’inde borreliosis (ayrıca Lyme hastalığı olarak bilinir) sorumludurken, 29 Relapsing Fever’e neden olmaktadır. Nüks eden ateşli kurbanlar ateş, titreme, baş ağrısı, mide bulantısı ve kızarıklık hissederler. Tedavi edilmediğinde belirtiler sık ​​sık düşer ve birkaç hafta sonra geri döner.
Lyme hastalığı

Lyme hastalığı, en az 24 saat takıldıktan sonra kene ısırmaları ile bulaşan yaygın bir hastalıktır. Genellikle birkaç gün içinde genişleyen vücuda küçük bir döküntü oluşur. Hastalık ilerledikçe semptomlar şiddetli baş ağrısı, boyun sertliği, yüzdeki kas kullanımının kaybı, el ve ayaklarda ağrı ve uyuşma, çarpıntı ve düzensiz kalp atışı, artrit ve beynin ve spiral akorun iltihabını içerebilir. Bazı durumlarda Lyme hastalığı ölümcüldür.
Enfeksiyon sonrası hemen yakalanmadıkça Lyme hastalığının tedavisi zordur ve bulaşmadan birkaç gün veya birkaç hafta sonra semptomlar genellikle görülmez. Bunun nedeni, bulaşma şansını yüksek olan ve ev sahibinin bağışıklık sistemini kaçınma yeteneği sağlayan Lyme kaynaklı spiroketlerde gelişen özelliklerden dolayıdır. İlk önce kene beslenirken Borrelia’nın bir yüzey proteini kene tükürükündeki bir proteine ​​bağlanır. Bu protein spiroketi kaplar ve bağışıklık sistemini algılayamaz hale getirir. Çünkü antikorlar davetsiz misafir savaşmak için üretilmez, spiroket tanınan önce kendini kurmak için serbesttir. Takip eden haftalarda bakteri vücuda yayılır; endoflagella sisteminin sağladığı motilite nedeniyle etkili bir şekilde bunu yapabilir.
Flamotin hareketi bağışıklık sistemini harekete geçirir, ancak spiroket dış hücresindeki duvardaki proteinlerin ifadesini değiştirebilir ve onu “gizleme” için kullanabilir. Bu, bağışıklık sisteminin bakterilere saldırmak için doğru antikorları üretmesini son derece zorlaştırıyor. Bağışıklık sistemi, değişen protein yapısı nedeniyle bakterileri öldürmeyi başaramayan ancak konakçı üzerinde toksik bir etkiye sahip olan, vücuda dokuya iltihaplanma ve hasara neden olan çok sayıda antikor üretmek suretiyle tepki verir
Spiroketler, kendilerini konakçı hücrelerin hücre dışı matrisi içinde “gizleyebilir” ; böylece bulguları önlemeyi daha da kolaylaştırabilirler. Antikorların üretildiği lenf bezlerine girdiği ve antikor üretiminin normal işlevini değiştirdiği de keşfedildi .
Sonunda, Borrelia’nın, kendileri ürettiği, bakterileri ve diğer mikroorganizmaları içeren bir biyofilm -kendisini ürettiği süngerimsi bir film maddesi kullanarak korunması sağlandı . Biyofilm, bakterileri antibiyotiklerin oluşturduğu zor koşullardan korur ve koşullar daha elverişli oluncaya kadar istilacıya uzun süre uyku halini verir ve tekrar saldırıya başlayabilmelerini sağlar.
Simbiyotik Spiroketler

Tüm spiroketler parazit değildir, aslında birçoğu ana bilgisayarlarıyla simbiyotik ilişkiler veya karşılıklı fikir alışverişinde bulunur ; Bu durumda, her iki organizma hayatta kalmaları için diğerine bağımlıdırlar.
Spiroketler veTermitlerle Ortak Yaşam

Termit türü Mastotermes darwiniensis içinde, ” Mixotricha ” olarak adlandırılan tahta yiyen bir flagellat türü bulunur . Mixotricha yüzeyi ile kaplıdır Treponema görünümünü veren spiroketlerine siliya . Spiroketler, semitotları termitin bağırsak sıvısı üzerinden ilerletmek için koordine edilmiş dalgalanma kullanırken, mixotricha’nın ön flamadı direksiyon için kullanılır.
Mixotricha, termitin şeker, hidrojen, karbondioksit ve asetata yendiği ahşabın içindeki selülozu parçalamaya yardımcı olur. Spiroketler düşünülmektedir okside asetat ve mixotricha tarafından üretilen diğer ürünlerden beslenme türetilmektedir, termit solunum ihtiyaçlarını desteklemek için kullanın.
Spiroketler ve Ruminantlarla Simbiyoz

İnekler, geyik, koyun, zürafalar ve elk gibi geviş getirenlerin karnında sindirilmesi zor selülozu parçalamak için dört oda vardır. Midenin ilk odası ‘rumen’ ‘dir . Bu oda, bitkisel madde içindeki selülozu sindirmek için ruminantın bağımsız olarak üretemediği enzimleri salgılayan çeşitli mantar, bakteri ve protozoonları içerir. Treponema spiroketleri, rumende bulunan organizmaların küçük bir yüzdesini oluşturur ve diğer bakterilerin ürettikleri yan ürünleri kendi büyümeleri için kullanırken, termit bağırsaklarında bulunanlara benzer şekilde selülozun parçalanmasına yardımcı olur ve arttırır.
Midenin üç odacığı olan ‘reticulum’, ‘obassum’ ve ‘abomasum’, sıvıların vücuda emilmesi ve gastrik asitlerle gerçek sindirim gibi işlevleri yerine getirir.