Konu: Burası ölümün yaşadığı yer...

selam bay ölü

Bu mevsimde bir umudu olmalıydı insanın, yarından bir beklentisi olmalıydı. En az üç şiir olmalıydı ezberinde. Yeni bir kitaba başlamalıydı. Yan yana olma ihtimalinin bile mutlu edeceği biri olmalıydı hayatında. Sırt çantasını sırtlayıp kırlarda, yollarda, daha önce hiç görmediği sahillerde kaybolmanın düşünü kurmalıydı insan bu mevsimde…

bulutlar neden bu renk ve rüzgar neden ta tepeden dökülüyor başıma?..
neden nedenlerin içinde de ayrı nedenler pusuya yatmış?..
neden çığlık çığlığa geçiyor üstümden kuşlar; yangın yerinden geçer gibi…
…ve neden kaçırıyorlar seni uzaklara?..
ben, bütün yazılarımda kendimi gönderiyorum parça parça;
her zerrem koklasın diye seni…
ben, her satırı senin için yazıyorum;
senden öğrendim diye her harfi!..

birileri kendini kötü hissetmesin diye takındığım her hassas tavır, anlaşılmamasının yanı sıra, sonunda kendimi kötü hissetmemle sonuçlandı. insan anlaşılmayı, önemsenmeyi, umursanmayı hakeden bir canlı türü değil.

Kendime düzen kurmaya çalıştıkça daha çok geliyorlar üstüme. Dur bakalım orada sen kimsin ki normal bir insan gibi hür yaşamaya çalışıyorsun vetosunu çekiyorlar hemen. Kaldı ki insanlara en çok faydası dokunan insanken, sıkıştıklarında, ihtiyaç duyduklarında, aracı durumlarında, durum kurtarıcı pozisyonda olmama rağmen bir nadide teşekkür görmektense arkamdan ya da yüzüme doğru bütün yargılamalarıyla doyurur oldum karnımı.

@VLaD çokmu karamsarsın acaba;d paylaşımlara bakınca ürküyor insan.d