Attığımız cok basit bir adımda bile o muhtesem kuralları ihlal edip etmediğimizi sorgulayıp durduğumuz için tadına varamadık tam da içinde olduğumuz kıymetli şimdinin...geç oldu yaşamdan zevk almaya adım atmamız..ruhumuzu cendereye sokup durmanın saçmalığında sıkışıp çok zaman harcadık,kurallar ve kuralsızlıklar arasındaki tatlı çizgide dolaşıp durmanın kimseye bir zararı yokmuş halbuki, zihnimizin arka odalarına atmak zorunda olduklarımızı arada çıkarıp havalandırınca kimse ölmüyormuş mesela..kural basitmiş aslında : en kıymetli kendin olduğunu bilmek..kimse canını sıkamaz sensen önemli olan..ruhunu, yaşama hevesini ivmelendiren insanlara yapışmalı, yoruluyor,beziyor,bıkıyoruz cunkü sevimsiz oyunlardan,ruh kanseri yapanlardan..