Hayvanlar dünyanın tüm organizmaları gibi, hücreler olarak da adlandırılan mikroskobik yapılardan inşa edilir. Hücreler yaşamın temel birimleridir ve bu mikroskopik yapılar birlikte çalışır ve hayvanı canlı tutmak için gerekli tüm işlevleri yerine getirirler. Muazzam sayıda hayvan hücresi var. Her biri, oksijen taşımak, kasları daraltmak, mukus salgılamak veya organları korumak gibi belirli işlevleri yerine getirmek için uyarlanmıştır.
Hayvan hücreleri gelişmiş ve karmaşıktır. Bitki ve mantarlarla birlikte , hayvanlardaki hücreler ökaryotiktir. Ökaryotik hücreler , çekirdeği ve organel olarak adlandırılan özel yapıları olan nispeten büyük hücrelerdir.
Hayvan hücreleri amaçlarına bağlı olarak önemli farklılıklar gösterse de, tüm hücreler için ortak olan bazı genel özellikler vardır. Bunlar, plazma membranı, sitoplazma, çekirdek, mitokondri ve ribozomlar gibi yapıları içerir.
HAYVAN HÜCRESİ; YAPISI, KISIMLARI ve ORGANELLERİ

Hayvan hücreleri, hücre için özel işlevleri yerine getiren bir takım organel ve yapılara sahiptir. Farklı amaçları gerçekleştirmek için gelişen çok çeşitli hücreler her zaman aynı organeller veya yapılara sahip değildir, ancak genel olarak, bunlar hayvan hücrelerinde bulmayı umduğunuz bazı yapılardır:
HÜCRE ZARI

Plazma zar, bir hayvan hücresini çevreleyen gözenekli bir zardır. Bir hücrenin içinde ve dışında hareket eden nesnelerin düzenlenmesinden sorumludur. Plazma membranı, bir çift lipid tabakasından yapılır. Proteinler ve karbonhidratlar gibi ilave bileşikler , lipid zar içine gömülür ve hücresel sinyaller alma ve zar yoluyla kanallar oluşturma gibi rolleri yerine getirirler.
ÇEKİRDEK

Hayvanların ve bitkilerin hücreleri neredeyse daima ‘gerçek’ çekirdeğe sahiptirler. Çekirdek, bir nükleer zarf, kromatin ve bir çekirdekten oluşur.
Nükleer zarf iki zardan yapılır ve çekirdeğin içeriğini kapsüller. Çift zar, maddelerin çekirdeğin içine ve dışına çıkmasına izin vermek için çok sayıda gözenek içerir.
Nükleer zarfın içinde çekirdek çoğunluğu kromatin ile doludur. Kromatin, bir hücrenin DNA’sının çoğunu içerir ve bir hücre bölünürken kromozomlara yoğunlaşır . Çekirdek çekirdeğin merkez çekirdeğidir ve ribozomlar olarak adlandırılan organelleri üretir.
SİTOPLAZMA

Sitoplazma, bir organel veya çekirdek tarafından işgal edilmemiş bir hayvan hücresinin iç alanıdır. “Sitosol” adı verilen jöle benzeri bir maddeden oluşur ve gerektiğinde organellerin ve hücresel maddelerin hücrenin etrafında dolaşmasına izin verir.
ENDOPLAZMİK RETİKULUM (ER)

Endoplazmik retikulum hemen hemen tüm ökaryotik hücrelerde bulunan zarların bir ağıdır. Membranlar hücre çekirdeğinin zarına bağlanır ve protein üretimi ve lipidlerin ve karbonhidrat metabolizması gibi bir çok hücresel işlem için önemlidir.
Endoplazmik retikulum hem pürüzsüz ER hem de kaba ER’yi içerir. Düz ER, pürüzsüz bir zar ve ribozom içermezken, kaba ER’nin protein üretmek için kullanılan ribozomlar vardır.
MİTOKONDRİ

Mitokondri, tüm organellerin en önemlilerinden biridir. Bunlar hücresel solunum – şekerleri ve diğer bileşikleri hücresel enerjiye dönüştüren süreçtir. Oksijenin kullanıldığı mitokondri içindir ve COâ‚‚ solunumun bir yan ürünü olarak üretilir.
GOLGİ

Golgi aparatıHedef doku (veya golgi vücudu), hücre içinde bulunan fakat hücre çekirdeğine bağlı olmayan başka bir zar grubudur. Proteinlerin ve lipidlerin modifikasyonu ve hücresel maddelerin hücrenin dışına taşınması gibi birçok önemli fonksiyona hizmet eder.
RİBOZOMLAR

Ribozomlar protein oluşturma sürecinde yer alır. Endoplazmik retikuluma bağlanabilirler veya hücrenin sitoplazmasında serbest yüzebilirler.
PEROKSIZOMLAR

peroksizomlarBu küçük organeller yağlar, amino asitler ve şekerler gibi bileşiklerin sindirimine ilişkin bir takım işlevleri yerine getirirler. Ayrıca hidrojen peroksit üretip suya dönüştürüyorlar.
LİZOZOMLAR

lizozomlarBir lizozom, hücrenin atık imha birimidir. Onlar başka bir küçük organel olup, lipidler, karbonhidratlar ve proteinler gibi molekülleri sindirmelerine izin veren bir dizi enzim içerirler.
SENTROZOM

Centrozomlar, hücre bölünmesine ve flamotin ve siliyanın üretimine karışır. Bunlar, bir hücrenin mikrotübüllerinin ana merkezi olan iki centriole’den oluşur. Nükleer zarf hücre bölünmesi sırasında parçalanırken, mikrotübüller hücrenin kromozomlarıyla etkileşime girer ve hücre bölünmesi için onları hazırlar.
VİLLİ (SiLLER)

Villiler, hücrenin plazma membranından uzanan iğne benzeri büyümelerdir. Bağırsak duvarı boyunca bulunan hücreler gibi bazı hücreler için, çevreleyen çevreyle hızla maddeler değiş tokuş edebilmek önemlidir. Villi, plazma zarının yüzey alanını arttırarak hücreler ve çevreleri arasındaki malzeme değişim oranını arttırır. Bu, malzemenin hücrenin içine ve dışına taşınması için kullanılabilecek alanı arttırır.
KAMÇI

KamçıHareket, bazı hayvan hücreleri için özellikle önemlidir. Örneğin sperm hücreleri, bir yumurta gezisi ve gübreleme amacıyla yaşıyorlar. Flagella (flagellumun çoğulculuğu), hücrelerin kendi güçleri altında hareket etmelerini sağlayan mekanik yeteneği sağlar. Bir kamelya, plazma zarının uzun, ince bir uzantısıdır ve proteinlerden yapılmış bir hücresel motor tarafından tahrik edilmektedir.
FARKLI TÜRLERDE HAYVAN HÜCRESİ

Farklı türde hayvan hücresi yığınları bulunur ve bunlar cilt, kas ve kan gibi ortak dokulardan yalnızca birkaçıdır. Diğerler ise şunlardır;

  • Kök hücreleri
  • Epitel hücreleri
  • Kan hücreleri
  • Yağ hücreleri
  • Kas hücreleri
  • Kıkırdak hücreleri
  • Kemik hücreleri
  • Sinir hücreleri
  • Eşey hücreleri

HAYVAN DERİ HÜCRESİ

Hayvanlar cilt hücreleri çoğunlukla keratinositlerden ve melanositlerden oluşur – ‘cyte’ hücresi. Keratinositler tüm cilt hücrelerinin yaklaşık% 90’ını oluştururlar ve ‘keratin’ adı verilen bir protein üretirler . Cilt hücrelerindeki keratin, cildi vücudunuz için etkili bir koruma tabakası yapmaya yardımcı olur. Keratin ayrıca saç ve tırnak yapar.
Melanositler deri hücresinin ikinci ana türüdür. Cilde cilt rengini veren ‘melanin’ denilen bir bileşik üretirler. Melanositler, deri hücrelerinin daha alt bir katmanında keratinositlerin altında oturur ve ürettikleri melanin, hücrelerin yüzey tabakalarına kadar taşınır. Cildinizde ne kadar çok melanosit varsa, cildiniz daha koyudur.
HAYVAN KAS HÜCRESİ

Miyositler, kas lifleri veya kas hücreleri, bir organizmanın kol ve organlarının hareket etmesinden sorumlu olan uzun boru şeklindeki hücrelerdir. Kas hücreleri ya iskelet kası hücreleri, kalp kası hücreleri ya da düz kas hücreleri olabilir
İskelet kası hücreleri, kas hücrelerinin en yaygın türüdür ve vücudun genel, bilinçli hareketlerinden sorumludurlar. Kardiyak kas hücreleri, elektrik impulsları üreterek kalp kasılmaları kontrol eder ve düz kas hücreleri, kan damarları, rahim ve karın gibi dokuların bilinçaltı hareketlerini kontrol eder.
HAYVAN KAN HÜCRESİ

Kan hücreleriKan hücrelerikırmızı ve beyaz kan hücrelerine ayrılabilir. Kırmızı kan hücreleri tüm kan hücrelerinin yaklaşık% 99.9’unu oluşturur ve akciğerlerden vücudun geri kalanına oksijen iletmekten sorumludur. Kırmızı kan hücreleri, çekirdeği olmayan tek hayvan hücresidir. Beyaz kan hücreleri, bir hayvanın bağışıklık sisteminin hayati bir parçasıdır ve zararlı bakterileri ve diğer bileşikleri öldürerek enfeksiyonlarla savaşmaya yardımcı olur.
HAYVAN SİNİR HÜCRESİ

Sinir hücreleri, sinir sisteminin ana hücreleri olan nöronlar olarak da bilinirler. İnsan beyninin tek başına yaklaşık 100 milyar sinir hücresi vardır. Hayvan hücrelerinin mesaj taşıyıcılarıdır ve dendritler ve aksonları kullanarak sinyaller gönderir ve alırlar. Dendritler ve aksonlar sırasıyla hücreye sinyal gönderen ve hücrelere gönderen uzantılardır.
HAYVAN YAĞ HÜCRESİ

Yağ hücreleri, aynı zamanda adipositler veya lipositler olarak da bilinirler, yağ ve diğer lipidleri enerji rezervleri olarak depolamak için kullanılırlar . Hayvanlarda iki tip yağ hücresi vardır: beyaz yağ hücreleri ve kahverengi yağ hücreleri. İki hücre tipi arasındaki temel fark, lipitleri depolamaktır. Beyaz yağ hücrelerinde büyük bir lipid damlası bulunurken, kahverengi yağ hücrelerinde hücre boyunca yayılmış çok sayıda küçük lipid damlacıkları bulunur.
BİTKİ, MANTAR VE HAYVAN HÜCRESİ ARASINDAKİ FARKLAR

Hayvan hücrelerinin bitkiler ve mantarların ökaryotik hücrelerinden hafif farklılıkları vardır. Açık farklar hücre duvarlarının, kloroplastların ve vakuollerin yokluğu ve hayvan hücrelerinde flamotin, lizozomlar ve santrozomların varlığıdır.
Bitki ve mantar hücrelerinin hücre duvarları vardır. Bir hücre duvarı, plazma zarını çevreleyen ve koruma ve yapısal destek sağlayan harici bir yapıdır. Bitki hücrelerinde ayrıca kloroplastlar ve vakuoller bulunur. Kloroplastlar fotosentezin alanıdır ve vakuoller, maddeleri depolamak için kullanılan büyük sese benzer organellerdir.
Bitki hücreleri, flagella, lizozomlar ve centrosomlardan yoksundur. Fungal hücrelerin tipik olarak lizozomları ve santrosomları vardır ancak çok az sayıda türde flamalılar bulunur. Fungal ve hayvan hücreleri arasındaki ana fark mantar hücrelerinde hücre duvarının varlığıdır.
ÖZETLE;

  • Hayvan hücreleri tipik olarak büyük, özel ökaryotik hücrelerdir – bir çekirdeği ve çok sayıda organelleri içerirler.
  • Plazma zarı bir hayvan hücresini çevrelemektedir.
  • Bir hücrenin DNA’sının neredeyse tamamı, çekirdeğinde tutulur.
  • Endoplazmik retikulum (ER) çekirdeğe bağlı zarların bir ağıdır – yumuşak ER’yi ve kaba ER’yi içerir.
  • Hücresel solunum mitokondriyumda oluşur.
  • Ribozomlar protein üretirler – endoplazmik retikulumda bulunabilir veya serbest yüzülebilir.
  • Hayvan hücreleri sindirim için lizozomlara, hücre bölünmesine yardımcı centrosomlara ve bazen de hareketle yardımcı flamalılara sahiptir – bu üç organelin hiçbiri bitki hücrelerinde bulunmaz.
  • Hayvan hücreleri, hücre duvarları, kloroplastlar ve vakuollerden yoksundur ve bunların hepsi bitki hücrelerinde bulunur.
  • Özel hücrelerin farklı türleri farklı dokularda bulunur ve bunların işlevlerine göre özelliklere sahiptir, örn. Sinir hücreleri mesaj göndermek ve almak için akson ve dendritlere sahiptir.