Hayat nasıl gidiyor? Nelerle meşgulsunüz şu ara?

İşimde gücümdeyim canım benim. Ankara’da yaşıyorum. İstanbul’a işim oldukça gelip gidiyorum. Yeni albümüm hazır, 10 güne kadar çıkıyor. Ama daha adını koymadım. Yine damardan girdik Allah’ın izniyle.

Çocuk Dilber Ay’ denince hafızanızda neler canlanıyor?

Çocukluğum çok garip geçti. Fakir bir ailenin çocuğuydum. Kahramanmaraş’ın Pazarcık ilçesinde, bir çadırda dünyaya gelmişim. Ailem Kureyşan aşiretinden. Köküm Halep’e gidiyor. Yokluğun içine doğdum ama Rabbimin bana verdiği ses sayesinde çoluğum çocuğum ekmek yedi.


Mutlu bir çocuk muydunuz?

Fakir insanın mutluluğu olur mu canım benim! Sekiz kardeştik, ikisini kaybettim. İlkokul üçe kadar okuyabildim. Sonra zaten everdiler.

Yaşlı bir adamla evlendirilmişsiniz. Ailenize bu yüzden kırgın mısınız? Kırgın olsam ne yazar. Adet öyleymiş, elden ne gelir. İki çocuğum oldu. Sonra ayrıldık.


1969’da TRT Radyosu’nun düzenlediği yarışmada birinci olmuşsunuz...





Radyodan gelip köye çadır kurmuşlar. Güzel sesleri dinleyecekler dediler. Amcamın kızıyla kol kola girip gittik. Dinlediler. Birinci oldum.


Sonra?

Eve geldik. Cehennem yeri. Bizi ahıra bağladılar. Lime lime kestiler etlerimizi. Babam, amcalarım hepsi bir oldu, “Vay sen nasıl türkü söylersin?” diye. Sonra kapandı mevzu. Aradan beş yıl geçti. Benim içimde o ateş hâlâ yanıyor. Radyoya gittim. “Ne olur beni bir kere daha dinleyin” diye yalvarıyorum...


Hatırladılar mı sizi?

Ne hatırlaması. Kış günü. Ayağımda kara lastik, şalvarım, başımda atkı... Dilenci zannettiler beni. “Beri git, öte dur” derken içeriden bir adam geldi, “Şu tarihte gel, dinleyelim bir daha” dedi. Gittim, gene kazandım. Ama benim para kazanmam lazımdı. Gazinolarda çalışmaya başladım. Zaten artık boşanmıştım. Çocuklarımın rızkının peşindeydim.


Ailenizi nasıl ikna ettiniz?

Babam kendi ikna oldu. Özür diledi benden, “Kızım ben her şeyi yanlış anlamışım”dedi.


Neyi yanlış anlamış?
Hiç sorma. Karşıma erotik filmlerde oynayan Dilber Ay isimli bir kadın çıkardılar. Ha daha karıştıranlar vardır. Babama, “Kızın böyle filmler yapıyor. Ya öldür ya öldürt, namusunu temizle” demişler. Babam sinemaya gidiyor, bakıyor, “Allah Allah bu benim kız değil” diyor. Zaten af buyurun tuvalete giderken bile kardeşlerim yanımda. Olacak iş mi!