Yere çarpıyor gök, usulca.
İnsan için esrarengiz, kimi zaman korkutucu olan ‘yukarısı’ bu sefer yağmurla tutuyor yeri.
Yağmurla tutunuyor yeryüzü göğe.
Ve her şey şairin şiirde anlattığı gibi oluyor;
Yağmur yapraklara, ağaç dallarına, apartman çatılarına ve insan yüzlerine çarparak ‘mahvediyor’ kendini.
Olric` çalışma odasından yağmuru izliyordu.
Ayasofya'ya, Sultan Ahmet Camisinin minarelerine düşüşünü.
***