Konu: Yalnızlığın gizemli gülüşü

Bir gece,

Yalnızlığın kasırgasında..
Bir kadının gölgesinde,
Gölgede saklanırsın..
Bir erkeğin saklamayacağını
Bilirsin ama,
Söyleyemezsinn kendine..
Aslında yalnızlığın mı
Korkuların mı?
... Saklandığın şey..
Yoksa ..
Yapamadıklarının çaresizliği mi..
Yalnızlığın gizemli gülüşü ..
Gülme dersin ama
Güler sessizce sana..
O an keşke,
Gözlerinde yaş dilinde söz olsa,
Yaşı akıtırsın, sözü de söyler geçersin..
Unutur geçer gidersin hepsini..
Yüzleşirsin belkide bir tokatla
Belkide
Ertelersin kaçarsın delicesine,
En kolayı değilmidir hep kaçmak ?
Unutmak..ertelemek..
Bir diptir belkide bu..
Sıçramak adına geriye belkide..
Belki de
Başarmanın ilk adımıdır..
Belkide bir tükeniştir
Var olmanın başlangıçı olan..



AŞKLA AŞKTA KALIN..
TOPRAK SARİ

Yedegimde hep bir şiir olmali
Korusun diye beni,
Sarsin
Solusun diye..

Yedegimde hep bir şiir olmali
Dilegimce degiştirebildigim
Degiştikçe beni de degiştiren
Yüregimle sindigim,
Kimsenin bilmedigi,
Acisina başka aci
Sevincine başka sevinç degmemiş,
Canim gibi
Yok etmek hakkini kendimde gizledigim
Ömrümce çilgin, gönlümce engin,
Yeni dogmuş bebeklerin sesiyle
Yankisi ufkuma dokunurcasina yakin
Solugumda kivilcim, dudaginda gül
Yaşamaya dügümlü,
Goncalar kadar körpe
Dalgalar kadar hirçin
Kavuşmamiz olanaksiz birine sakladigim,
Mahrem, bagişiksiz,
Mazlum bir şiir

Yedegimde hep bir şiir olmali;
Çirpindigim geceler
Yetişip yatiştiran
Esinlenip dindiğim,
Duygusu sagilmamiş,
Üşüse soluverecek,
Pürüzsüz, bir başina incecik,
Gülüşü gülüşüme denk, andikça parildayan
Andikça parildadigim,
Kanmayan, kandirmayan;
Öfkesi kirlenmemiş,
Zehri gibi kendi hayatimin
Ayrilik yaralarini sarilir sanmiş,
Sürgün, ürkütülmüş,
Üzgün bir şiir.

Yedegimde hep bir şiir olmali
Yuvasinda ilk kez uçan serçe gibi telaşli,
Şafakta kuzulamiş karaca gibi baygin,
Ulaşınca çilginliga kirilan dallarda ömrün
Yanarak uguldayan
Yanarak uğuldadiğim..
Yine daldim da kendi düşüme
Hasretin kanayişi bitermiş sandım..
Beni şiirler bagişlasin!

—Nihat Behram