Konu: İçini dök..!

Tekrarı yoktur bazı şeylerin.
Hayat gibi, yaptığın tercihler gibi.

Öyle bir gülüşün var ki,
Sanırsın kömür karası gözlerinin yanına
Bir de güneşi koymuşlar.
Anlatabildim mi?

Insan kendine dönüp bakmaz mı hiç ?
Napıyorum kimim nasıl insanım.
Söylediklerimle yaptıklarım tutuyor mu birbirini yoksa başkalarını mı tutuşturuyorum. Düşünmez mi?
Bencilliği bırakıp anlamaya çalışmak niye bu kadar zor ?
Kafamın içinde onlarca soru, tanıdığım tanıdığımı zannettiğim hayatın bir araya getirdiği insanlardan kalan.
Zihnimin içinde bir boşluk debelenip duruyorum.
Benim cevaplarım beni tatmin etmiyor.
Netlik yok, insanlar sadece karmaşa.
Bu yüzden yalnızlık bir lütuf,
Özgürlük gibi.