Konu: Ich Ging Mit Meinen Sünden ~

sana ulaşmak niye bu kadar zor anlayamıyorum.
hani bir çiçekte bulabilirdim seni
bir grup vaktinde
yağmurda ve karda
güneşin gittiği anda...
esen bir meltem selamını getirirdi hani?
yok,yok,yok...
yoksun artık biliyorum
yoksun.
dün gece yıldızlar uyurken
sana bir şiir yazdım
ne yazdığımı görmek için
yaklaştı,yaklaştı durdu deniz.
sinirlenince kendini
büyük bir homurtuyla kayalara vurdu.
ne yazdığımı söylemedim tabi
söylermiyim!
sonra o şiiri,
dalgaların üzerine bıraktım,
getirsin diye sana...
ve oracıkta kalakaldım
ezan okunuyordu,sabah ezanı
bütün kainatı öyle bir duygu kapladı ki
vücudumun tüm zerrelerinde yaşadım o duyguyu
ve bir an yalnızlığımı hissettim
çaresizliğimi,basitliğimi
bilmiyorum,ne zaman böyle bir hal olsa
kendimi tutamıyorum.
hayır,hayır ağlamadım
gözlerim buğulandı ama...
peki,tamam ağladım
ama ne yapayım tutamadım kendimi.
insanlar neden seni sevmez bilirmisin
sen gelince korkuları başlar
karanlıktan korkarlar onlar
sen,karanlık,korku.....
ben niyemi korkmuyorum
sen gelince sükunet geliyor
ondan başkasını düşünemiyorum
sen gelince ihsan başlıyor
vuslat,hemde en güzeliyle
seni seviyorum
çünkü furkanda adına yemin ediliyor
aşıklar maşukunu anıyor sende
hıçkırıklar daha belirgin
günahlar için
pişmanlıklar için
eyvahlar için
ah'lar için...
hey gece!
şiirime senin adını verdim.

Seni öylesine düşündüm ki,
Öylesine, yaşama'dan önce.
Senden başka bir şey yok sanki.
Ama nasıl da varsın derim sana,
Düşüncelerimce.
Seni öylesine, buldum ki,
Öylesine, kendimden fazla.
Yalnız sensin gölgesiz,
Ayrılmamacasına, yanımda.
Akların arasında karan,
Karaların ortasında akınla.
Öylesine istedim ki seni,
Senden önce.
Öylesine, her şeyin içinde,
Öylesine dışında,
Gün, gece.
Seni öylesine yaşadım ki,
İnan.
Artık nereye baktığım belli değil,
Ne yaptığım belli değil,
Vardığım sonrasızlıktan.

Çok mutsuz olabilirsin.
Çok acı çekebilirsin.
Mahvolabilirsin.
Her şeyini kaybetmiş olabilirsin.
Hüngür hüngür ağlıyor olabilirsin.
Ölmek istiyor olabilirsin sen ne yaşarsan yaşa; Ne kar yağmaktan vazgeçer ne de yağmur diner.
Hayat kendine gelmeni beklemeden akar gider ve zaman seni asla durup da beklemez.
Sen ne kadar gözyaşı dökersen dök bir yerde insanlar kıskanılacasına mutlu olmaya gülmeye hatta kahkaha atmaya devam eder. Yani; Çektiğin acıları en derin sen hissedersin.
Ve onların verdiği zarar yetmiyormuşçasına kendini öldüresiye hırpalarsın.

Aslında çeker gidersin herkes kaldığını sanır.

Gece oluyor yıldızlara bakıyorsun ve hissediyorsun orada bir yerlerde...

Sonuna mı geldik acaba?
Sadece saf bir sevgi istedik,
Sevilmeyi, ona ait olmayı,
Sahip olmayı,
Elde kalansa kırık bir kalp.
Sonuna mı geldim acaba?
Buruk bir hüzün ve filtrenin sonuna gelmiş bir sigara
Çekiyorum, Çekiyorum gelmiyor sigara
Sonuna mı geldim acaba?
En derinde aşk kalıyor bazen.
Ama O'nsuz oluyor her nefes alışların.
Kalbinden çıkan her sesde sanki ismini sayıklıyor beynin.
Sonuna mı geldim acaba?
İstediğin kadar olmaz de,
İstediğin kadar yasaklar de,
İstediğin kadar unuturum de,
Unutum demekle unutulmuyor.
Sevmiyorum demekle sevilmiyor.
Bilemezsin ki..
Bilemezsin..
Sonuna mı geldim acaba?

Kendi kalemimden..

Senden Başka, Senden Başka, Senden Başka Birşey Oluyorum ..
Senden Başka, Senden Başka, Senden Başka Birşey Oluyorum ..
Senden Başka, Senden Başka, Senden Başka Birşey Oluyorum ..
Senden Başka, Senden Başka, Senden Başka Birşey Oluyorum ..
Senden Başka, Senden Başka, Senden Başka Birşey Oluyorum ..
Senden Başka, Senden Başka, Senden Başka Birşey Oluyorum ..
Her Gece Şepbiyelde Çoksun Diye...

Önde Başım, Hep Önde Çoksun Diye, Çoksun Diye, Çoksun Diye

Ölüyorum Galiba Yoksun Diye ...

Ey gönül, kuşa benzerdin,
Kafesler sana dar gelir;
Bir yerde durmaz gezerdin,
Hapislik sana zor gelir.
Ey gönül, acayip huyun,
Boğazından geçmez tayın,
Acır testindeki suyun;
Aklına nazlı yâr gelir.
Gözlerin uzağa bakar,
Kimden ne beklediğin var?
Yâr semtinden gelen rüzgar ‘Seni unuttu! ‘ der gelir.