Bir cumartesiyi pazara bağlayan gece... Saat 21.55.
Birden bir rüzgar esiyor.
Soğuğu içine kadar hissediyorsun.
Mutfağa gidiyorsun,çekmeceden bir sıcak çikolata alıyorsun.Hemen yapıp bardağına koyuyorsun.
Bir yağmur vuruyor cama,belkide o damlalardan biri bu şarkıyı beraber dinlediğin,uğruna ağladığın kişi için olan gözyaşlarından biri.
Kazağını alıyorsun,sıcacık...
Giyiyorsun.
Son günüme kadar demiştiniz değil mi?
Belkide bu o son gün. Şimdi uğruna dinlediğin bu şarkıyı o başkasının uğruna dinliyor.
İşte tam o anda,istemsizce gözünden akan yaş, usulca çenene gidiyor.
Keşke ona bu havada gidilmez diyebilseydin..