Konu: H.

Sevgili günlük,
Yıl 2006.

Son gorusmeler..

Birgun keyfimiz yok canımız sıkkın dershanedeyiz efkar dagitacagiz karar verdik çıkacagız terasa.
Merdivenleri çık çık bitmiyor .. önemli mi? değil.. nedir ki asansör biraradayız biz yetiyor muhabbetimiz ..
Sonra..
Varmışız 10.kata gözde, yağmur, samet, yasin, ben.
Napalim derken yasin goruyor muzik kutusunu atiyor jetonu.
Fonda Çelik, afedersin diyor yasin söylüyor...
- biz bir de ilk defa dinliyoruz-
O gün gözde nedenini bilmedigimiz bir sekilde ağlamaya başlıyor.
Tabi panigiz neden niye ne oldu.... Soruyoruz gözdeye sarılıyor susuyor.
Üzülüyoruz.
Parmagiyla gosteriyor diyor ki şu karşıda ki köprü var ya...
Işte ne zaman görsem içimi acıtıyor..
Biz hala şaşkın anlamıyoruz nerden anlayalım hatta bir gülme bile alıyor yerini ya gözde saçmala köprüde ne bu şimdi filan....
Ekliyor ben annemi işte o koprunun trafik kazasında kaybettim....
- Donduk -
- Sustuk -
Sarildik,
Acısına ortak olduk,
Artık biliyorduk.

Insan bazen bilemiyor kim ne yaşıyor içinde ne biriktiyor nelerle mücadele ediyor bilemiyor.
Hayat güzel mi evet muhtesem denecek kadar güzel, ama oldukça da kısa.
Paylasip yaşamalı mi o zaman tadında...
Değerini bilerek değerlendirerek,dikkat ederek önemseyerek önemseterek...

Tevazuluguyla, saygiyla,
Sevgiyle, bilinçle...

Canım gözde.