Hadis No: 130


Said Ybnu'l-Müseyyeb babasy vasytasyyla dedesinden naklediyor: "Dedem, Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm)'a u?ramy?ty. Ysmin ne? diye sordu. "Hazn (sert yer)" diye cevap verdi. Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm): "Hayyr sen Sehl'sin" dedi. Müseyyeb: "Olamaz, babanyn verdi?i bir ismi de?i?tiremem" dedi. Ybnu'l-Müseyyeb ilâve ediyor: "O günden sonra aramyzda kabalyk devam etti gitti."
Buhârî, Edeb 107-108; Ebu Dâvud, Edeb 70, (4956).
Ebu Dâvud'un rivayetinde ?öyle demi?tir: "... Hayyr sehl ezilir ve hakîr tutulur."
Ebu Dâvud merhum der ki: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) Âsi, Aziz, Atele (?iddet, sertlik), ?eytan, Hakem, Gurâb (karga) Habbâb, ?ihab isimlerini de?i?tirdi. ?ihâb'y Hi?am, Harb'i Silm (sulh), Muzdaci'y (yatan) Münbais (kalkan) yapty. Afire (çorak) adyny ta?yyan bir araziyi de Hadire (ye?illik) diye, ?i'bu'd Dalâlet'i (sapyklyk geçidi) ?i'bu'l-Hüdâ diye isimledi. Benu'z-Zinye'yi Benu'r-Rü?d olarak de?i?tirdi."