Konu: Şşş, Lukasz burada.

Güneş sana doğar, sular sana doğru akar.
Ay sana vurur, sesin gönlümü yakar.
Sen ses edince sesinden utanır saka,
Sen gülünce bitki örtüm papatyalar takar.

Sen gittin beni de götürdün bu kadar basit her şey !!! Senden sonra bir hiç olup battım ben !

Dört kez yazdım, sonra sildim. Yine yazacak bir şeyim yok fakat içim çok dolu.

Seviyorum de hadi bi' tanem bunu bir daha de, siz yaşadıklarınıza aşk mı diyorsunuz be birader?

ananızı sik*eyim lan sizin

Milyonlarca insana saçma gelebilecek bir şarkı ama ben çok beğeniyorum. Farklı duygular farklı şeyler hissettiriyor.
Müziği özellikle çok garip, uzaklara götürüyor. Genel olarak her bir eşyada, her bir şeyde insanların görmediğini görüp farkediyorum. En azından böyle düşünüyorum...

Dikkat! Bu bir motivasyon yazısı değildir.

Uzun süren bunalım ardından bugün biraz daha derin düşündüm. Veya başka açıdan baktım olaylara. Bilmiyorum bir şeyler farklıydı işte her neyse. Sanırım hep negatif olmaya gerek yok. Belki de düşündüğüm kadar zayıf değilizdir. Belki daha iyi olabiliriz. Ben ki bunları çok denemedim. Çok uzun olmayan bir zaman öncesinde çok şey yapıyordum. Yazdığım, çizdiğim şeyler vardı. Uğraşlarım vardı fazlasıyla...Ya şimdi? Hiçbir şey yok aynen. Bir şey yaptığım yok. Boş boş oraya buraya gidip geliyorum.
Sanırım ağlayıp sızlamaktan vazgeçmem lazım. "Eski ben"i düşündükçe ona imreniyorum. Çünkü ona imrenen başkaları da vardı. İç dünyamı bütünüyle tüm açıklarıyla diğerlerine göstermem. Görebildikleriniz hiçbir şeydir. İç dünyamda büyük bir savaş verdim. Orda kazanan da ben oldum, kaybeden de ben oldum. Fakat artık savaştan geriye pek fazla şey kalmadı.
Küllerinden yeniden doğmalı iç dünyam. Daha iyi, daha güzel bir şekilde.
Ben güçlüyüm. Sizler de güçlüsünüz baylar, bayanlar. Bizler hafife alınmayacak varlıklarız. İnsanız. İstediğimizde Mars'a gidebilecek, istediğimizde ise yaşadığımız "ev"imizi yok edebilecek güce, kudrete sahibiz. Özgür irademiz vardır. Kim ne derse desin istediğimiz zaman çok güçlü ve muhteşem olabiliyoruz. Pes etmemek yeterlidir.
Ben güçlüyüm. Ben insanım. Ben kendi başıma çok şey yaptım. Ben kimsenin yardımı olmadan çok şey öğrendim. Ve daha fazlasını yapabilirim.
Nefret etmeyi, şikayet etmeyi, üzülüp ağlamayı bir kenara bırakıp artık yeni ve faydalı bir şeyler yapmam lazım.

Yapabileceğim işler çok. Ve yapmam gerekenler de. Bana biraz daha zaman lazım. Eski beni yeniden inşa etmek için.

Yine düştüm diplere.

Hiç bu kadar aşağılık hissetmemiştim...

Beden pislik içinde, kalbimiz ise zira temiz.

Ben küçükken çok büyüktüm.

Lukasz Nickli Üyeden Alıntı

Biz küçükken çok büyüktük. Mesela kollarımızı bir açardık, dünyayı kucaklardık. Güzeldik biz küçükken. Kaşlarımızı almayı bilmezdik veya sakallarımız çıkmazdı, kesmezdik. Arkadaşlarımızla beraber bir gece uyuyabilirsek eğer velinimetti bizim için, lükstü, zenginlikti. Ailelerimiz en az beş kez arardı eve beş dakika geç kaldığımızda. Otobüsteyim bile diyemezdik, otobüsle bir yere gidemezdik. Otobüs lükstü, zenginlikti. Koşa koşa eve varana dek nefes almazdık ve nerdesin sen sorusunu duymadan cevabı verirdik. Biz bir gülerdik küçükken, kalbimiz kahkahalar atardı. Biz küçükken öğretmenimiz en yakın arkadaşımızla sıralarımızı ayırmasın diye, teneffüse kadar konuşmazdık. Not yazardık birbirlerimize. Biz diyorum küçükken bizdik böyle bayağı bir kalabalıktık. Yani biz diyebileceğim kadar çok. Biz küçükken bir büyüktük ki böyle kollarımızı açsak sığmazdı eni boyu. Sonra mı? Büyüdük. Kollarımızı açtığımızda bir kişiyi bile sığdıramayacak hale geldik. Küçülene kadar büyüdük, çok büyüdük yani. Biz olamadık bir daha. Sen, ben olduk. Büyüklük lüks değildi, zenginlik değildi. Koşa koşa büyüdük. Büyürken ne de çok küçüldük.