Konu: Uykumun Arasında Çocukluk Sesim.

Beni kitabının arasında
Geceyle alaca anısında
Bir kirpik karasında sakla
Sakla ki
Bulamasınlar.

Siz siz olun
Tutkularınızı
Düşlerinizi
Sevgilerinizi ve yolculuklarınızı ertelemeyin
Çünkü dokunduğu her şeyi çürütür zaman.

O zaman ;)

Biz ne olacağız?
Bizim yaşadıklarımız ne olacak?
Hiç yaşamamış mı sayacaklar bizi?

Olur olmaz şeylerin üzerinde durmayacakmışım.
Böyle emrediyor ilerleyen yaşım.

Wer hat verloren?
Du dich?
Ich mich?
Oder
Oder wir uns?

Hemen hemen heryerde uzmanlar haykırıyor sağlıklı beslenmek diye
Duyuyormusunuz hiç?
E tabi bunu direk yemek içme anlıyoruz mide düşkünlüğünden.
Ya ruhunuzun beslenmesi?
Ne kadar sağlıksız yaşattınız farkındamısınız
Günde üç öğün kinle nefretle öfkeyle nereye kadar...
Düşecek o ruhun şekeri inanın bana :)
Bırakın başkalarını,
Ne yapmış,
Nereye gitmiş,
Ne söylemiş,
Ne yazmış,
Bırakın.
Artık kendinize bakın
Ve inanın sizin kafa patlatıp tüm gün dert ettiğiniz insanların hayatında yeriniz yok.
Herkesin sizin gibi boş şeylere zamanı yok.
Benim de.

Sağır ediyorsa sessizlik ve kör ediyorsa aydınlık
Sadece sana görünen
ve kimseyi inandıramadığın bir hayalet gibi
Yanıbaşında otuyorsa yalnızlık bu gece,
Hep aynı saatte kapını çalan bir düşman gibi bekliyorsa seni
Ve canına kast edecek bir kılıç gibi sallanıyorsa tepende.

Unutabilmek için hepsini
Biraz uyu.

İyi gecelerim senin koynunda dursun.