Kimseye hayata dair tavsiyeler veremem
Yol gösteremem
Akıl veremem
Hayat her insana aynı gelmiyor çünki
Ve herkes geleni aynı karşılamıyor
Bana göre dünyanın sonu olan başkasına başlangıcı oluyor
Bana hoş olan başkasına felaket oluyor.
Kimse kimseyi de anlayamaz bu bi gerçek
Seni anlıyorum kelimesi,nasılsına iyiyim demek kadardır
Alışkanlıktır
Ne iyi olan vardır aslında ne de anlayan.
Klişeleri başucumuzda tutarak geçiriyoruz bu hayatı
Güçlüde duruyoruz hep
Yıkılmadık ayaktayız pozu
Gelsin bildiği gibi coşkusu
Ama bir tokatla kan revan.
İnsan.
İşte böyle aciz ve hüsran.