Konu: Uykumun Arasında Çocukluk Sesim.

Yap bebeğim iyi gelecek

Başta içimden geliyor
Sonra burnumdan.

Biz hep sustuk
Yol almadık
Ve öyle güzel kalmadık.

Pretty Nickli Üyeden Alıntı

Hep derim
Mutluluk insanın içinde
Uykusunuzun arasındaki o cocukluk sesinde :)

Önce Tanrıdan hayat istedim, o bana karanlığı verdi.
Sonra Tanrıdan ışık istedim, o gün ben doğdum.
Ancak bu ışık çok parlak oldu ve ben korktum, ağlamaya başladım.
Tanrıya beni koruması için yalvardım, tam da o anda annem beni sardı kollarıyla ve ben sakinleştim.
Sonra Tanrıya şükrettim. Ve o zaman Tanrı benim gözlerimi açtı. Sonra gülmeye ve büyümeye başladım herkes gibi.
Ve bir gün, bir gün Tanrıdan mutluluk istedim ama ses yok, ses gelmedi. Yine dua ettim yine de mutluluk gelmedi. O zaman anladım ki mutluluğu kendim bulmalıyım. Ve aramaya başladım.
Güçte, altında, kitapta, evimde, her yeri gezip dolaştım, herkese sordum ancak her seferinde insanlar bana yanlış yol gösterdi. Her seferinde mutluluk sandığım kapıları çaldığımda kapıyı açan olmadı. Açılan kapılarda ise mutluluk olmadı. Bulamadım ve yorgun halde geri döndüm.
Dönerken yaşlı bir bilgeye rastladım. Ve "mutluluk yok" dedim ona. O ise "sen onu kendinden uzakta arıyordun ama mutluluk senin içinde" dedi. Bense inanmadım. O zaman bilge elimi alıp göğsüme götürdü ve "dinle, çarpıntıyı duyuyor musun? Bu senin mutluluğun, kapıyı çalıyor. Öyleyse aç kapıyı." dedi.

Yazacağım aslında çok şey var
Eteğimdeki bütün taşları dökebilirim
Ama dökmeyeceğim.
Sadece...
Verdiğim bütün değerleri geri aldım bunu bilin isterim.

Kimseye kirli ayaklarıyla beyninizde gezme fırsatı vermeyin.

Bende unuttuklarını nereye bırakmalıyım ?
Bi kaç havada kalan şarkı,
Tadına bakılmamış bir kadeh kırmızı şarap,
Bir avuç nefret,
Bi gecelik şehvet.
Tam olarak nereye sığar bunları katlasam?
Adresini bilsem isimsiz yollasam?
Yada kalsın.
Raflarım var.
Hala boş yerleri var
Tozunu alsam
Oraya koysam.
Tamam.

Pireti senin gözlerin neden bu kadar büyük?
Bütün güzellikleri görebilmek için...

Yağmurlu bi gecede,
Bir barda oturup hayatımı anlattığım yabancı gibisin şimdi.
O kadar uzak ve yakın
O kadar soğuk ve sıcak
O kadar yok.
Ama korkarım,
Bir daha görsem yine anlatırım.