Hava serince biraz
Üstümde hediye ettiğin takım var,
Yürüyorum eve doğru,
İstanbul’un ara sokaklarında,
Sokakta yalnız ben,
Bir de ayak seslerim.
Karmaşık duygular içerisindeyim,
Aslında eve gitmek istemiyor canım,
Bir kaldırımın kenarında
İçtiği şaraptan sızıp kalan,
Bir serseri olmak istiyor canım.
İçimde yalnızlığın korkusu.
Yaşam ve ölüm arasındaki
İnce hattı düşünüyorum.
Sonra fark ederek irkiliyorum.
Sen olmasaydın, ben neylerdim?
Okul bahçesinin önünde
Geç kalmış annesini bekleyen çocuğun
Gözyaşları var gözümde.
Korkuyorum...
İçli içli hıçkırıklar içindeyim
Yüreğim buruk, ellerim soğuk,
Hayalinle içimi ısıtıyorum.
Arslan Alp